جستجو در مقالات منتشر شده


3 نتیجه برای کاوسی

سعید کاوسیان، علی محمد اصغریان، رامین عطایی،
دوره 19، شماره 8 - ( آبان95 1395 )
چکیده

زمینه و هدف: استئوپورر یا پوکی استخوان،  یک اختلال و بیماری اسکلتی با مشخصه بارز کاهش استحکام و تراکم بافت استخوانی است منجر به افزایش شکستگی استخوان‌ها می‌شود. عوامل ژنتیکی فرد جزء عوامل موثر در پیشرفت این بیماری می‌باشد. هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط پلی‌مورفسیم ژن LRP4 با پوکی استخوان در خانم‌های یائسه در شمال کشور بود.

مواد و روشها: در این مطالعه مورد-شاهدی، 80 بیمار استئوپروتیک و 80 نفرخانم سالم (گروه شاهد) در دامنه سنی 45 تا 60  سال بررسی شدند. پس از استخراج DNA ژنومی، پلی‌مورفیسم ژن (rs4752947) LRP4 با استفاده از واکنش زنجیره‌ای پلی مراز به روش هضم آنزیمی(PCR-RFLP) بررسی شد و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار SPSS انجام گرفت.

یافتهها: نتایج تحقیق هیچ گونه ارتباط معنی‌داری بین پلی مورفیسم  rs 4752947 ژن LRP4 و شانس ابتلا به بیماری استئوپورز بین دو گروه بیمار و کنترل را نشان نداد. هم‌چنین ژنوتایپ AT و ژنوتایپ TT  نسبت به ژنوتایپ AA به ترتیب شانس ابتلا به بیماری را به میزان 379/1 و 5/3 برابر افزایش داد.  علاوه بر این، آلل T در مقایسه با آلل A شانس ابتلا به پوکی استخوان را 605/1 بار افزایش داد.

نتیجهگیری: ارتباط بین پلی‌مورفیسم‌های ژنوتیپ‌های دیگر ژن LRP4 و پوکی استخوان مستلزم بررسی بیشتر در جمعیت‌های دیگر و بزرگ تر است.


مهسا کاوسی، احسان رحیمی، جلیل فلاح مهرآبادی،
دوره 22، شماره 2 - ( دو ماهنامه خرداد و تیر 1398 )
چکیده

زمینه و هدف: سرطان ریه یکی از همهگیرترین سرطانها در سراسر جهان است. اخیراً چند انکوژن بالقوه شناخته شدهاند که شامل EGFR، BRAF، KRAS و ژن ALK هستند. با توجه به شیوع بالای سرطان ریه، میزان مرگ ناشی از آن، عوارض شیمیدرمانی و تلاش برای یافتن داروهای مؤثر و با عوارض کمتر، تحقیق حاضر با این هدف انجام شد که تأثیر یک عصاره گیاهی را بررسی کرده تا نتایج آن در اختیار مراکز تولیدی قرار گیرد.
مواد و روشها: در این تحقیق، تأثیر عصاره اوکالیپتوس و داروی سیسپلاتین بر روی میزان بیان ژن KRAS در رده سلولی A549 سرطان ریه بررسی شد. به منظور تعیین زندهمانی سلولها از روش MTT استفاده و IC50 تعیین شد. پس از تعیین  IC50سلولها به مدت 48 ساعت در معرض تأثیر غلظتی کمتر از IC50 عصاره و دارو قرار گرفتند. سپس میزان بیان ژن KRAS نسبت به ژن کنترل β-ACTIN در گروههای کنترل و تیمار با عصاره و دارو تعیین شد. بدین منظور، پرایمر اختصاصی برای ژنβ-ACTIN  و KRAS طراحی و Real-Time PCR انجام شد.
ملاحظات اخلاقی: این مطالعه با کد IR.IAU.East Tehran.REC.1396.3 در کمیته اخلاق پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق به تصویب رسیده است.
یافتهها: نتایج نشان داد میزان IC50 عصاره و دارو به ترتیب 7/85 و 77/1 میلیگرم بر میلیلیتر بوده است. همچنین، میزان بیان ژنها در سلولهای تیمار شده و کنترل با عصاره و دارو مقایسه گردید. بیان نسبی ژنKRAS  به ژن مرجع در رده سلولی سرطانی تیمارشده با عصاره و دارو به ترتیب به میزان 89/2 و 25/9 برابر طی 48 ساعت ‌به‌طور معنیدار (0=p) کاهش یافت.
نتیجهگیری: با توجه به کاهش بیان نسبی ژن در رده A549 تیمار شده میتوان به مطالعات آینده در خصوص درمان هدفمند سرطان ریه امیدوار بود و از اینرو پتانسیل استفاده از ترکیبات گیاهی آشکارتر شود.

شیوا کاوسی نژاد، محدثه شکری پور، بهاره عسگرتوران، زهرا چراغی،
دوره 26، شماره 4 - ( مهر و آبان 1402 )
چکیده

زمینه و هدف: این مطالعه با هدف مقایسه ریزنشت  فیشور سیلانت ادهزیو (AFS)،  رزین کامپوزیت قابل سیلان (FC) و  گلاس آینومر تقویت شده با رزین (RMGI) در دندان‌های دائمی انجام شد.
مواد و روش‌ها: این مطالعه تجربی و آزمایشگاهی بر روی 45 دندان خلفی کشیده شده دارای فیشور دست نخورده انجام شد. دندان ها به طور تصادفی به 3 گروه (هر گروه 15 عدد) تقسیم شدند.  در گروه 1 فیشورهای اکلوزال توسط فیشور سیلانت ادهزیو Beautisealant  بدون اچ و باندینگ، در گروه2 توسط کامپوزیت قابل سیلان Beautifil  پس از اچینگ با اسید فسفریک 37 درصد  و در گروه 3 توسط گلاس آینومر تقویت شده با رزینFuji II LC   سیل شدند. دندان ها تحت 500 پروسه سیکل حرارتی (5-55 درجه  سانتیگراد) قرار گرفتند  و انتهای آنها توسط موم سیل شد. سپس به مدت 24 ساعت در متیلن بلو 2 درصد غوطه ور شدند. سپس، دندان ها به صورت باکولینگوالی برش داده شدند وتوسط استریومیکروسکوپ، عمق نفوذ رنگ به عنوان شاخص ریزنشت بررسی شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های ANOVA، Chi-square و Scheffe مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند (0.05=alpha).

ملاحضات اخلاقی: این مطالعه مورد تایید کمیته اخلاق دانشگاه علوم پزشکی همدان (IR.UMSHA.REC.1399.728)  قرار گرفت.
یافته‌ها: میزان ریزنشت RMGI به‌طور معناداری بیشتر از AFS و FC بود (P<0.05)، در حالی که میزان ریزنشت FC و AFS با یکدیگر تفاوت معناداری نداشتند (P=0.330).

نتیجه گیری: AFS  توانایی سیل  قابل مقایسه ای را با FC  نشان داد و به دلیل مراحل کاربرد کمتر می تواند به عنوان جایگزینی برای FC استفاده شود.
 

صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی اراک می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Arak University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb