زمینه و هدف: دیستونی کانونی یک بیماری مزمن با عوارض نامطلوب است. علاوه بر عوارض جسمی، برخی مشکلات روان‎شناختی به ویژه افسردگی، اضطراب و استرس در بیماران مبتلا به دیستونی کانونی مزمن شایع است. هدف این پژوهش، مقایسه‎ اثر بخشی دارو درمانی و ترکیب دارو درمانی و بیوفیدبک الکترومیوگرافی بر افسردگی، اضطراب و استرس بیماران زن مبتلا به دیستونی کانونی مزمن می باشد.

مواد و روش‎ها: در این مطالعه مداخله‎ای با پیش آزمون، پس آزمون 20 بیمار زن مبتلا به تورتیکولی و 10 بیمار زن مبتلا به بلفارواسپاسم با تشخیص متخصص مغز و اعصاب به شیوه‎ تصادفی ساده انتخاب و به طور مساوی در دو گروه گمارده شدند. هر دو گروه تحت درمان با بوتولینوم توکسین نوع A قرار گرفتند و گروه دوم علاوه بر دریافت دارو به مدت 10 هفته در 20 جلسه درمان با بیوفیدبک الکترومیوگرافی نیز شرکت کردند. برای جمع‎آوری داده‎ها از پرسش‎نامه‎ی DASS-42 استفاده شد که در مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پی‎گیری توسط افراد تکمیل گردید.

یافته‎ها: میانگین نمرات افسردگی، اضطراب و استرس در گروه ترکیب دارو درمانی و بیوفیدبک به طور معناداری نسبت به گروه دارو درمانی کاهش پیدا کرد(05/0>p).

نتیجه‎گیری: نتایج حاکی از اثر بخشی بیشتر ترکیب دارو درمانی و بیوفیدبک الکترومیوگرافی در مقایسه با دارو درمانی بر افسردگی، اضطراب و استرس بیماران زن مبتلا به دیستونی کانونی مزمن بود.

چکیده

زمینه و هدف: ویتامین دی با تأثیرات محافظت عصب در بیماری پارکینسون شناخته می‌شود و رابطه بین چند شکلی‌های ژن VDR و فاکتورهای سن آغاز و خطر بروز بیماری و هم‌چنین رابطه بین ژنوتیپ‌های FokI ژنVDR  و PD مشخص شده است. هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط بین تأثیر ژنوتیپ‌های جایگاه‌های FokI، TaqI، BsmI و ApaI بر سطح فاکتورهای سرمی مرتبط با متابولیسم ویتامین دی در جمعیت استان اصفهان است.

مواد و روش‌ها: این مطالعه‌ی مورد - شاهدی بین 125 بیمار پارکینسونی و افراد شاهد متناظر و بر اساس معیارهای بانک مغز بیماری پارکینسون بریتانیا انجام شد. پس از دریافت فرم رضایت، سطوح سرمی مورد نظر اندازه‌گیری شد. هم‌چنین جداسازی ماده ژنتیکی از طریق روش میلر و وجود چند شکلی‌های مذکور با آنالیز مکرر PCR–RFLP انجام و تایید گردید.

یافته‌ها: مقایسه فاکتورهای سرمی بین افراد سالم و بیماران مبتلا به پارکینسون نشان داد که یک کاهش معنی‌دار در سطح سرمی کلسیم، ALP و PTH وجود دارد(01/0p<). هیچ‌کدام از سطوح سرمی ویتامینِD و فسفات بین بیماران و افراد شاهد اختلاف معنی‌داری را نشان نمی‌دادند. مقایسه غلظت فاکتورهای سرمی کلسیم و PTH بر اساس ژنوتیپ‌های حامل آلل‌های FokI-F، ApaI-A و هم‌چنین آلل BsmI-b، حاکی از کاهش غلظت این فاکتورها با مقادیرp  کم‌تر از 01/0 را بین بیماران مبتلا به پارکینسون و افراد شاهد نشان داد.

نتیجه‌گیری: نتیجه این مطالعه نشان داد که وجود هر یک از این دو آلل مغلوب باعث می‌شود که سطح سرمی کلسیم و PTH بین بیماران مبتلا به پارکینسون و افراد سالم تفاوت معنی داری را نشان دهد.