سيد مصطفی حسینی، مجتبی سعادتی، محمد باقر یخچالی، بهار نیری فسایی، حورا احمدی دانش، مرتضی میرزایی، کمال باقری، مختار زارع،
دوره 15، شماره 2 - ( دوماهنامه خرداد و تیر 1391 )
چکیده
زمینه و هدف: واکسن‌های زنده تخفیف حدت یافته شیگلا پاسخ‌های امیدبخشی در ایجاد ایمنی حفاظتی در آزمایشات بالینی بر روی انسان را نشان داده‌اند. هدف از این تحقیق طراحی و ساخت پلاسمید pDS132::∆icsA به عنوان یک ناقل انتحاری برای حذف هدفمند بخشی از ژن icsA در شیگلا می‌باشد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، گونه و سرووار شیگلای جدا شده از نمونه‌های کودکان مبتلا به اسهال، در بیمارستان‌های فیروزآبادی و میلاد تهران، با استفاده از آزمایش سرم شناسی و واکنش زنجیره‌ای پلیمراز مورد تایید قرار گرفت. آغازگرهای شناسایی ژن icsA طراحی و سپس در حامل pGEM-5zf همسان سازی و تعیین توالی گردید. بر اساس نقشه برش آنزیمی ژن icsA، 1751 جفت باز از ژن icsA با استفاده از آنزیم محدودکننده HincП حذف و ژن جهش یافته ∆icsA به طور موفقیت آمیزی ایجاد گردید. حامل pGEM∆icsA با استفاده از آنزیم‌های SphI و SalI هضم گردید و سپس در حامل انتحاری (pSD132) همسانه سازی شد. صحت فرآیند با آزمایش‌های فنوتیپی و ژنوتیپی تایید گردید. یافته‌ها: سویه شیگلا دیسانتری تیپ1 با آزمایش سرولوژیکی و PCR تایید گردید. توالی ژن icsA سویه بومی با سویه‌های ثبت شده در بانک ژنی یکسان بود. حامل انتحاری pDS132::∆icsA با در بر داشتن 1484 جفت باز، مشتق شده از ژن icsA می تواند به عنوان یک ناقل انتحاری اختصاصی در ایجاد تداخل در ژن icsA به کار رود. نتیجه‌گیری: استفاده از سیستم‌های انتحاری ایجاد جهش هدف مند را تسهیل و در مقایسه با سایر تکنیک‌های اولیه مانند پاساژ متوالی روش اختصاصی و موثرتری می‌باشد.
توران نیری چگنی، فاطمه غفاری فر، فریبا خوش زبان، عبدالحسین دلیمی اصل،
دوره 20، شماره 12 - ( اسفندماه 1396 1396 )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: آکانتاموبا یک تک یاخته فرصت طلب بیماریزاست که با آلوده کردن قرنیه و ایجاد کراتیت چشم و سیستم اعصاب مرکزی و ایجاد انسفالیت گرانولوماتوز کشنده شناخته شده است. هدف کلی مطالعه حاضر، تعیین پتانسیل ضدآمیبی ترکیب طبیعی اسپند در مقابل تروفوزوئیت ها و کیست های آکانتاموبا در شرایط برونتنی بود.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، یک ایزوله بالینی آکانتاموبا کشت و ژنوتایپ شد. عصاره اتانولی اسپند تهیه گردید. تروفوزوئیت ها وکیست ها با شستشو در محلول سالین جمع آوری شدند. غلظت های مختلف (25/1 ، 5/2، 5 و 10 میلیگرم بر میلی لیتر) از عصاره و قطره پلی هگزاناید 02/0 درصد به عنوان کنترل مثبت در سه زمان مختلف (24 ، 48 و 72 ساعت) روی تروفوزوئیتها و کیست های آکانتاموبا در شرایط برونتنی آزمایش شد. زنده ماندن تروفوزوئیتها وکیستها با روش ائوزین، MTT و فلوسایتومتری مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد که عصاره الکلی اثر مهاری قابل توجهی بر روی تکثیر تروفوزوئیتها وکیست های آکانتاموبا نسبت به گروه شاهد بدون درمان داشته و مهارکنندگی وابسته به دوز و زمان بود. در حضور10 میلیگرم بر میلی لیتر عصاره الکلی در محیط کشت پس از 72 ساعت، هیچ تروفوزوئیتی زنده نبود و 10/21 درصد ازکیستها زنده بودند. درصد زنده ماندن تروفوزوئیت ها و کیست ها بعد از اضافه کردن قطره پلی هگزاناید 02/0 درصد به محیط کشت پس از 72 ساعت به ترتیب صفر و 71/23 درصد بود.
نتیجه گیری: عصاره الکلی اسپند می تواند به عنوان یک ترکیب طبیعی جدید در برابر تروفوزوئیتها و کیست های آکانتاموبا در نظر گرفته شود و تحقیقات بیشتر برای ارزیابی اثر دقیق این عصاره بر عوامل آکانتاموبایی در مدل های حیوانی لازم است.
