زمینه و هدف: به علت اثرات جانبی زیان آور داروهای شیمیایی، استفاده از گیاهان دارویی در چند دهه اخیر مورد توجه بسیار قرار گرفته است. در این میان، فلاونوئیدها به عنوان ترکیبات ثانویه گیاهی بخش مهمی از این توجه را به خود اختصاص داده ‏ اند . بر اساس مطالعات پیشین، برخی از فلاونوئیدها قادر به کاهش انقباض ایلئوم ایجاد شده از طریق KCL ، استیل کولین و غیره می ‏ باشند. از این رو، در این مطالعه تاثیر عصاره فلاونوئیدی برگ گیاه جعفری بر انقباض عضلات صاف ایلئوم موش صحرایی و نقش سیستم نیتریک اکساید (NO) در این اثر، مورد مطالعه قرار گرفته است .

  مواد و روش ‏ ها: بخش انتهایی ایلئوم موش صحرایی نژاد ویستار جدا شد و انقباضات آن تحت یک گرم کشش و دمای 37 درجه سانتی ‏ گراد، در حمام بافت حاوی محلول تایرود به روش ایزوتونیک ثبت شد. موش ‏ ها به 2 گروه 7 تایی تقسیم شدند. پس از قراردادن بافت در معرض L-NAME 100 میکرومولار (شرکت سیگما، آمریکا) به عنوان مهارکننده تولید NO ، اثر ضد انقباضی غلظت ‏ های تجمعی عصاره بررسی شد.

  یافته‏ها: غلظت‏های تجمعی عصاره، انقباضات ایلئوم ایجاد شده از طریق کلرید پتاسیم را به شکل وابسته به غلظت کاهش داد (p<0/001). هم‏چنین اثر ضد انقباضی عصاره فلاونوئیدها به وسیله L-NAME تنها در غلظت 16 میلی ‏ گرم بر میلی ‏ لیتر تحت تاثیر قرار گرفت و به شکل معنی ‏ داری کاهش یافت.

  نتیجه ‏ گیری: این مطالعه نشان داد که عصاره، شل کننده ایلئوم موش صحرایی است و این عمل را از طریق سیستم NO در غلظت ‏ های بالاتر انجام می ‏ دهد.

زمینه و هدف: به علت اثرات جانبی زیان آور داروهای شیمیایی، استفاده از گیاهان دارویی در چند دهه اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است. بر اساس مطالعات پیشین، غلظت‌های مختلف عصاره‌های گیاهی قادر به کاهش انقباض ایلئوم ایجاد شده از طریق KCl و کارباکول می‌باشند. از این رو، در این مطالعه نقش گیرنده‌های موسکارینی در عملکرد ضد اسپاسمی عصاره هیدروالکلی بذر جعفری در ایلئوم موش صحرائی نر بالغ مورد مطالعه قرار گرفته است.

مواد و روش‌ها: بخش انتهایی ایلئوم موش صحرائی نژاد ویستار جدا شد و انقباضات آن تحت یک گرم کشش و دمای 37 درجه سانتی‌گراد، در حمام بافت حاوی محلول تایرود به روش ایزوتونیک ثبت شد. بافت ایلئوم به صورت جداگانه در گروه اول تحت تأثیر KCl و سپس عصاره بذر جعفری، گروه دوم تحت تأثیر KCl و سپس کارباکول با غلظت^2-10میلی‌گرم بر میلی‌لیتر و پس از آن عصاره بذر جعفری، گروه سوم تحت تأثیر کارباکول با غلظت^2-10میلی‌گرم بر میلی‌لیتر و سپس عصاره بذر جعفری، گروه چهارم تحت تأثیر اسکوپولامین با غلظت^3- 10 مولار، سپس KCl و پس از آن عصاره بذر جعفری قرار گرفتند.

یافته‌ها: غلظت‌های غیر تجمعی عصاره، انقباض ایلئوم ایجاد شده در اثر کلرور پتاسیم(60 میلی مولار) را به شکل وابسته به غلظت کاهش داد(p<0/001). بین اثر عصاره در حضور کارباکول با غلظت 2/0 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر عصاره، اختلاف معنی‌داری وجود داشت(p<0/01). بین اثر عصاره در حضور کارباکول بدون تحریک بافت با کلرور پتاسیم(60 میلی مولار) با غلظت عصاره 0/2 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر، اختلاف معنی‌داری وجود نداشت(p<0/05). بین اثر عصاره در حضور اسکوپولامین با غلظت عصاره 0/2 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر، اختلاف معنی‌داری وجود نداشت(p<0/05).

نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که عصاره هیدروالکلی بذر جعفری، اثر شل کنندگی درایلئوم موش صحرائی دارد. کارباکول با کلرور پتاسیم اثر سینرژیسم بر انقباض عضلات صاف دیواره ایلئوم دارد و گیرنده‌های موسکارینی دخالتی در عملکرد مهاری عصاره بذر جعفری ندارند.

زمینه و هدف:آروماتاز آنزیمی است که تبدیل آندروستندیون و تستوسترون به استرون و استرادیول را کاتالیز می­کند. با توجه به نقش تستوسترون و روی در کاهش اضطراب و ارتباط بین عملکرد سیستم آندروژنی و روی، در این تحقیق اثر تزریق کلراید­روی در موش­هایی بررسی شد که آنزیم آروماتاز توسط مهارکننده‌ی­آروماتاز (لتروزول) مهار شده است.

مواد و روش­ ها: از موش­های صحرایی نر بالغ نژاد ویستار با میانگین وزنی 25±225 گرم استفاده گردید. حیوانات به 12 گروه تقسیم شدند و بر اساس وزن خود به­صورت تزریق زیر­جلدی مهار_­کننده آروماتاز (لتروزول) دریافت کردند. 30دقیقه بعد از تزریق لتروزول، کلراید­روی یا حلال آن سالین را دریافت کردند و 30 دقیقه بعد در دستگاه ماز­بعلاوه­مرتفع تست شدند. فعالیت­حرکتی حیوانات توسط دستگاه میدان­باز اندازه­گیری شد.

یافته ­ها: نتایج حاصل از تست اضطراب، کاهش معنی­داری در درصد زمان حضور در بازوی باز بین لتروزول mg/kg 25/1 و گروه حلال نشان داد. از نظر فعالیت حرکتی کاهش معنی­داری بین لتروزول mg/kg 25/1 با گروه حلال مشاهده شد. گروه­های دریافت‌کننده توأم لتروزول mg/kg 5/2 و مقادیر مختلف کلراید­روی، کاهش معنی­داری (05/0>P) در درصد زمان حضور در بازوی باز نسبت به گروه حلال نشان دادند. در گروه­های دریافت‌کننده توأم کلراید­روی mg/kg 5/2 و مقادیر مختلف لتروزول، اختلاف معنی­داری (05/0>P) از نظر درصد ورود و زمان سپری­شده در بازوی باز با گروه حلال مشاهده نشد.

نتیجه ­گیری: لتروزول به­تنهایی باعث افزایش اضطراب و کاهش فعالیت حرکتی می­شود و با اثر ضد­اضطرابی کلراید­روی تداخل ایجاد می­کند.

چکیده

زمینه و هدف: جعفری یکی ‌از گیاهان دارویی مورد مصرف در اختلالات گوارشی است. اگر چه فعالیت ضد انقباضی عصاره جعفری به اثبات رسیده است، اما اطلاعات محدودی از مکانیسم اثر ضد انقباضی عصاره جعفری وجود دارد. بر این اساس، هدف از این تحقیق، بررسی نقش گیرنده GABA_A بر فعالیت ضد انقباضی عصاره هیدروالکلی بذر جعفری در ایلئوم جدا شده از موش‌صحرایی است.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه، بخش انتهایی ایلئوم (2 سانتی‌متر) جدا شد و در حمام بافت حاوی محلول تایرود اکسیژنه (4/7 pH=، دمای 37 درجه سانتی گراد) قرار گرفت. انقباض ایلئومی القاء شده با کلرور پتاسیم(60 میلی مولار) تحت یک گرم کشش اولیه، به صورت ایزوتونیک ثبت گردید. اثرات غلظت‌‌های غیرتجمعی عصاره(1/0 تا 5/0 میلی‌گرم در میلی‌لیتر) بر انقباضات القاء شده با کلرور پتاسیم بررسی گردید. به دنبال ارزیابی اثر آگونیست و آنتاگونیست گیرنده GABA_A ، اثر عصاره جعفری در حضور موسیمول و بیکوکولین(به ترتیب به عنوان آگونیست و آنتاگونیست GABA_A) بررسی شد.

یافته‌ها: عصاره بذر جعفری، انقباض ایلئومی القاء شده با کلرور پتاسیم را به روش وابسته ‌به ‌غلظت کاهش داد   (001/0, p<7n=). موسیمول و بیکوکولین هر دو اثر شل‌کنندگی بر انقباض ایلئومی اعمال کردند (05/0p<، 01/0p<، 7n=). هم‌چنین، موسیمول و بیکوکولین اثر ضد انقباضی عصاره را (2/0میلی‌گرم در میلی‌لیتر) تقویت کردند. در مجموع، اثر ضد انقباضی عصاره در حضور آنتاگونیست GABA_A کاهش نیافت.

نتیجه گیری: به نظر می‌رسد که گیرنده GABA_A در فعالیت ضد انقباضی عصاره بذر جعفری بر ایلئوم موش صحرایی دخالت ندارد.