3 نتیجه برای محمد بیگی
نرگس محمدصالحی، سید حمید رضا طباطبایی، مریم رئوفی، ابوالفضل محمد بیگی،
دوره 11، شماره 1 - ( 1-1387 )
چکیده
مقدمه: زایمان یک فرآیند فیزیولوژیک است که یک جنین از رحم به فضای بیرون رانده می‌شود. فریدمن (1954) نوعی الگوی مشخصه سیگموئیدی را برای زایمان توصیف نمود. این مطالعه با هدف بررسی روند پیشرفت زایمان در زنان چندزا طراحی شد. روش کار: مطالعه حاضر بر روی 336 نفر زن چندزا در طی یک سال به صورت همگروهی انجام شد که جهت محاسبه مراحل زایمان، مقدار دیلاتاسیون دهانه رحم در واحد زمان برای هر یک از شرکت کننده‌ها اندازه‌گیری شد. شرکت کنندگان به چهار گروه بدون مداخله، القا شده، بی دردی گرفته و هر دو مداخله تقسیم شدند و معیارهای مورد نظر در هر دو گروه ثبت گردید. در تحلیل آماری این مطالعه از آزمون‌های آنالیز واریانس یک طرفه و از مدل‌های چند سطحی رگرسیونی جهت رسم منحنی استفاده شد. نتایج: در تمام زیر گروه‌های زنان چندزا با افزایش اتساع سرویکس، سرعت باز شدگی دهانه رحم نیز افزایش می‌یابد. ارتباط معنی‌داری بین زیر گروه‌های مختلف زنان شرکت کننده در مطالعه، از نظر میانگین سرعت دیلاتاسیون، در فاز فعال مرحله اول و مرحله سوم با القا زایمان دیده شد(05/0>p). اما اختلافی از نظر میانگین مرحله دوم با القا زایمان وجود نداشت. میانگین فاز فعال و مرحله دوم در زنان مورد مطالعه، در این بررسی به شکل معنی‌داری بیشتر از زنان مولتی پار مورد مطالعه فریدمن بود (به ترتیب56/3 ساعت در مقابل 2/2 ساعت و 25 دقیقه در برابر 18 دقیقه) (001/0> p). به علاوه در این مطالعه، فاز رکود مشاهده نشد. نتیجه گیری: الگوی پیشرفت زایمان در عصر حاضر به شکل بارزی از منحنی فریدمن در دهه 1950 متفاوت است و به شکل سیگموئیدی نمی‌باشد و مهم‌ترین فاکتور مؤثر بر مدت زمان فاز نهفته، دیلاتاسیون زمان پذیرش می‌باشد. لذا تعیین یک منحنی استاندارد و بدون سوگیری در زنان زائو کاری بسیار پیچیده و مشکل است و می‌بایست از روش‌های آماری استفاده شود که اثرات ناشی از متغیرهای مخدوش کننده شرکت کنندگان را حذف نماید.
اکرم بیاتی، ابوالفضل محمد بیگی، بابک عشرتی، مریم جعفری،
دوره 12، شماره 2 - ( 7-1388 )
چکیده
مقدمه: کلیه افراد جامعه در برابر سلامت خود و دیگران مسئولیت دارند و تامین سلامتی فقط بر عهده سازمان های دولتی نیست. رابطین بهداشت به صورت داوطلبانه به یاری پرسنل مراک ز بهداشتی درمانی می شتابند و با افزایش آگاهی های مردم در راه تامین سلامت آنان کوشش می نمایند. مطالعه حاضر به منظور مقایسه سطح آگاهی و عملکرد رابطین بهداشت قبل و بلافاصله بعد از آموزش انجام و سپس نتایج برنامه آموزش در طولانی مدت طراحی و اجرا شد. روش کار : ی ک مطالعه مداخله ای (نیمه تجربی ) بر روی 78 نفر رابط بهداشتی داوطلب به روش سرشماری در شهر اراک انجام شد . محورهای آموزش شامل چگونگی کنترل علایم حیاتی و روش های امداد در حوادث با استفاده از شیوه های سخنرانی، بحث گروهی و مطرح نمودن مشکلات محله در قالب مسئله و آ موزش عملی مهارت ها در اتاق پراتیک صورت گرفت. جهت جمع آوری داده ها از پرسش نامه و چک لیست استفاده شد و با استفاده از آزمون های تی زوجی و همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل داد هها صورت گرفت. در .(p<0/ نتایج: میانگین نمرات آگاهی و عملکرد، قبل و بلافاصله بعد از آموزش تفاوت م عنی دار آماری نشان داد ( 001 ارزشیابی نتایج یک سال بعد، بین نمره عملکرد بلافاصله بعد از آموزش با یک سال بعد از آموزش در هنگام امدادرسانی بر اساس آزمون همبستگی پیرسون با وجود همبستگی مستقیم ارتباط معن یدار آماری به دست نیامد. نتیجه گیری : ارتقاء آگاهی و عملکرد رابطین بهداشت م ی تواند در تغییر رفتار بهداشتی، کاهش هزینه مراقبت های بهداشتی، بهبود وضعیت بهداشت وسلامت جامعه موثر باشد.
سعید چنگیزی آشتیانی، محسن شمسی، ابوالفضل محمد بیگی،
دوره 12، شماره 4 - ( ويژه نامه پژوهش در آموزش 1388 )
چکیده
چکیده مقدمه: افت تحصیلی دانشجویان یکی از مشکلات عمده مراکز آموزش عالی کشور می‌باشد. از این رو پژوهش حاضر نیز با هدف بررسی فراوانی افت تحصیلی و برخی از عوامل موثر بر آن از دیدگاه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اراک صورت پذیرفته است. روش کار: در طی یک مطالعه مقطعی تحلیلی 600 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اراک در سال 1388 که حداقل یک ترم از دوره تحصیلی خود را گذرانده بودند با استفاده از پرسش‌نامه و مصاحبه مورد بررسی قرار گرفتند. پس از جمع‌آوری اطلاعات دانشجویان برحسب معدل کلاسی و ترم‌های مشروطی به 2 دسته دانشجویان موفق و ناموفق تقسیم شده و سپس داده‌ها تجزیه تحلیل و فراوانی افت تحصیلی و برخی از عوامل موثر بر آن مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج: فراوانی افت تحصیلی 19 درصد بوده و اختلاف معنی‌داری بین جنس، وضعیت تاهل، معدل دیپلم پایین، میزان تحصیلات پدر، بومی بودن، فاصله بین اخذ دیپلم و ورود به دانشگاه و رضایت از رشته تحصیلی در بین دو گروه دانشجویان موفق و ناموفق وجود دارد(05/0>p). در حالی که ارتباط معنی‌داری بین متغیرهای سن، رشته تحصیلی، وضعیت اقتصادی خانوار، شغل مادر در بین دو گروه دیده نشد. هم‌چنین بیشترین راهکارهای موثربر کاهش مشکلات تحصیلی از دیدگاه دانشجویان شامل پذیرش دانشجویان براساس معدل دیپلم و استفاده از مشاوران تحصیلی ورزیده در دانشگاه می‌باشد. نتیجه گیری: دست اندرکاران آموزش باید به شناسایی متغیرهای موثر بر عملکرد و افت تحصیلی دانشجویان بپردازند تا براساس شناخت دقیق آنها بتوان دانشجویان در معرض خطر را شناسایی و با مشاوره‌های مناسب امکانات بهتری را برای آنها فراهم نمود.
