---

زمینه و هدف: عوامل مختلف از جمله مقاومت آنتی بیوتیکی انتروکوک‌ها و بیان ژن‌های دخیل در بیماری‌زایی، در پایداری این باکتری در شرایط مختلف و گسترش عفونت دخالت دارند. هدف از این مطالعه بررسی میزان حضور ژن‌های esp و eep در سویه‌های انتروکوک فکالبس و فاسیوم جدا شده از بیماران مبتلا به عفونت‌های دستگاه ادراری بوده است. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، تعداد 214 نمونه کلینیکی، شامل 80 نمونه کاتتر ادراری و 134 نمونه ادرار از بیماران جمع‌آوری شد. تعیین هویت سویه‌های جدا شده بر اساس رشد در محیط بایل اسکولین آگار، تحمل نمک 5/6 درصد، رنگ آمیزی گرم، آزمون‌های کاتالاز، هیدرولیز هیپورات، احیای تلوریت، هیدرولیز اسید آمینه آرژینین و تخمیر قندها مورد بررسی قرار گرفت. ارزیابی ژن‌ها با روش PCR انجام شد. یافته‌ها: ژن esp در 83 درصد از نمونه‌های ادرار و 97 درصد کاتترهای ادراری و ژن eep در 100 درصد نمونه‌های ادرار و 90 درصد از کاتترهای ادراری حضور داشتند. میزان مقاومت چند دارویی سویه‌های انتروکوکی نسبت به جنتامایسین و تتراسایکلین 1/78 درصد، سفالسپورین و تتراسایکلین 75 درصد، جنتامایسین و سفالسپورین 3/59 درصد و جنتامایسین و استرپتومایسین 53 درصد بر آورد شد. نتیجه‌گیری: نتایج می‌توانند نشان‌گر اهمیت نقش ژن esp در تشکیل بیوفیلم در بیماران باشند. با توجه به حضور ژن eep در اغلب نمونه‌ها می‌توان از آن به عنوان ابزار تشخیصی سریع به منظور ارزیابی تولید فرومون و فراهم نمودن شرایط لازم جهت انتقال پلاسمیدها بین سویه‌های کلینیکی و گسترش مقاومت آنتی‌بیوتیکی باشد.