---

مقدمه: از آن جائی که تشخیص زجر جنین و شناخت روش‌هایی که بتواند، علاوه بر حداقل هزینه و زمان، دارای ارزش تشخیصی بالایی باشد، در مامایی بسیار مهم است، این بررسی به منظور تعیین ارزش تشخیص آزمون تحریک ارتعاش صوتی در پیش گویی زجر جنین طی فاز فعال زایمان مادران مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی معتضدی شهر کرمانشاه در سال 1383-1382 انجام شد.
روش کار: این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی انجام شد. 380 زن حامله در فاز فعال زایمان با حاملگی ترم، تک قلو، پرزانتاسیون سفالیک، بدون بیماری زمینه‌ای و ناهنجاری واضح جنینی، افراد تحت مطالعه را تشکیل می‌دادند. قلب جنین ابتدا با مونیتورینگ خارجی به مدت 15 دقیقه ثبت و سپس با استفاده از حنجره مصنوعی، صوت با شدت 105 دسی بل به مدت 3 ثانیه از روی شکم مادر به جنین داده و قلب جنین به مدت 15 دقیقه ثبت شد. در صورت افزایش 2 بار 15 ضربه در دقیقه به مدت 15 ثانیه در قلب، جنین واکنش‌دار و در غیر این صورت بدون واکنش قلمداد می‌شد. سایر متغیرهای مورد بررسی شامل: نوع زایمان، آپگار دقیقه اول و پنجم، دفع مکونیوم و طناب گردنی بود. اطلاعات به دست آمده با استفاده از درصد، فراوانی، میانگین و تعیین ارزش‌های تشخیصی و آزمون کای و تست دقیق فیشر، تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: سن افراد تحت مطالعه 5/8±25/2 سال، تعداد حاملگی آنها 1/33±1/94 و 51/8 درصد تعداد حاملگی آنها یک حاملگی بوده است. آپگار دقیقه اول 0/69±8/61 بود و قلب جنین قبل از تحریک صوتی 61/1 درصد دارای واکنش و 26/3 درصد مشکوک و پس از تحریک صوتی 60/8 درصد دارای واکنش و 5/3 درصد مشکوک بود. حساسیت و ویژگی و صحت آزمون تحریک صوتی در پیش‌گویی زجر جنین به ترتیب 88/3 درصد، 70 درصد، 75/5 درصد و در روش بدون تحریک صوتی 68/3 درصد و 66/5 درصد و 23/6 درصد بود.
نتیجه گیری: ارزش تشخیصی آزمون تحریک صوتی در پیش گویی زجر جنین بالا بود و این آزمون قدرت کاهش نتایج قلب جنین مشکوک را داشت. توصیه می‌گردد که تحقیقات بیشتری درخصوص مدت، شدت صوت و هم‌چنین استفاده از الگوهای دوره‌ای قلب جنین صورت گیرد.

---

چکیده مقدمه: پرتودرمانی یکی از راه‌های درمان سرطان است. دوز تجویز شده برای هر جلسه رادیوتراپی بر اساس حساسیت رادیوبیولوژیکی بافت سرطانی و بافت‌های سالم در نظر گرفته می‌شود. از جمله عوامل تاثیر گذار بر حساسیت بافت‌ها، عوامل ویروسی هستند. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر تابش اشعه یونیزان کبالت 60 بر حساسیت پرتوی سلول‌های سرطانی آغشته به مولد بیماری سرخک انجام گردید. روش کار: در این تحقیق به صورت کیفی و تجربی، حساسیت پرتوی سلول‌های هلا مورد بررسی قرار گرفت. جهت انجام تحقیق سلول‌ها را در دو گروه شاهد و آزمایش در چاهک‌های شش تایی کشت داده و بازده کشت آنها محاسبه گردید. سپس مقدار 100 میکرولیتر ویروس سرخک را به روش ترقیق سازی موازی به نسبت‌های مختلف در محیط کشت گروه آزمایش تلقیح نموده و پس از رشد و پاساژ سلولی، محیط‌های کشت شاهد و آزمایش در معرض تابش 2 گری اشعه گامای کبالت 60 قرار داده شدند. نتایج: مرگ سلولی پس از دریافت اشعه در غلظت‌های کم آغشتگی به ویروس سرخک، 5 تا 7 درصد، در غلظت‌های متوسط 15 تا 20 درصد و در غلظت‌های بالا 50 تا 65 درصد افزایش نشان داد. نتیجه گیری: وجود بیماری ویروسی در بافت‌های درگیر با سرطان، حساسیت پرتوی سلول‌های سرطانی را افزایش می‌دهد. این یافته نشان می‌دهد که در تجویز دوز اشعه در جلسات رادیوتراپی باید به محیط دریافت کننده اشعه از لحاظ درگیر بودن با بیماری‌های غیر سرطانی نیز توجه شود.

---

زمینه و هدف: بیماری آندومتریوزیس به عنوان یک بیماری شایع وابسته به هورمون‌های آندروژنی در نظر گرفته شده است. آندروژن‌ها اثرات متفاوتی بر رشد آندومتر دارند. گیرنده آندروژن به عنوان مسیر انتقال پیام می‌تواند نقش کلیدی در تنظیم این روند داشته باشد. بیش از صدها جهش منجر به مقاومت در عملکرد در ژن گیرنده آندروژن (AR) ثبت گردیده است که از این بین توالی تکراری CAG در اگزون 1 بیشترین سهم مطالعات را در ارتباط با بیماری‌ها داشته‌است. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین تنوع تکرار CAG در ژن AR در زنان ایرانی مبتلا به آندومتریوزیس انجام گردید.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه، 100 زن مبتلا به آندومتریوزیس و 100 زن سالم به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند و ناحیه اگزون 1 با استفاده از PCR تکثیر شد. محصولات ژنی با هدف بررسی تنوع تکرار CAG بر روی ژل آکریل آمید مورد بررسی قرار گرفتند.

یافته‌ها: تعداد تکرارهای CAG در هر دو گروه بین 18 تا 26 تکرار مشخص گردید(میانگین± انحراف معیار، 3/3±35/18).

نتیجه‌گیری: بر طبق نتایج حاصل از این مطالعه، تفاوت معنی‌داری بین دو گروه زنان مبتلا به آندومتریوزیس و گروه زنان سالم یافت نشد و تعداد تکرار در هر دو گروه بین 18 تا 26 تکرار مشخص گردید که نشان‌دهنده عدم ارتباط بین تنوع تکرار CAG با بیماری آندومتریوزیس می‌‌‌باشد. بر طبق اطلاعات تحقیق حاضر برای اولین بار برروی بیماران مبتلا به آندومتریوزیس در ایران انجام گرفته است، هرچند مطالعه با تعداد نمونه بیشتر ضروری به نظر می‌رسد.

---

زمینه و هدف مطالعه حاضر با هدف بررسی فراوانی بیماری کیست هیداتیک در بیماران بستری در بیمارستان‌های امام رضا (ع)، امام حسین (ع) و بیستون شهر کرمانشاه طی سال‌های 1393 تا 1397 انجام شد.
مواد و روش ها در این مطالعه توصیفی، پرونده پزشکی 350 بیمار مبتلا به کیست هیداتیک بستری و تحت درمان جراحی در بیمارستان‌های شهر کرمانشاه طی سال‌های 1393 تا 1397 بررسی و تجزیه‌و تحلیل شد و مشخصات جمعیت‌شناختی بیماران شامل جنس، سن، شغل، محل سکونت و عضو مبتلا استخراج و ثبت شد.
ملاحظات اخلاقی کمیته اخلاق دانشگاه علوم‌پزشکی کرمانشاه این مطالعه را با کد: IR.KUMS.REC.1398.366 تأیید کرد.
یافته ها درمجموع، 350 بیمار با میانگین سنی در زنان 19/7±43/2 و در مردان 20/7±43/3 با تشخیص کیست هیداتیک بستری شدند. بیشترین و کمترین میزان فراوانی کسیت هیداتیک به‌ترتیب در گروه‌های سنی 41 تا 50 سال 58 نفر (16/5 درصد) و 1 تا 10 سال 17 نفر (4/8 درصد) بود. میزان فراوانی در زنان 181 مورد (51/7 درصد) و در مردان 169 مورد (48/2 درصد) بود. بیشترین عضو مبتلا به کیست هیداتیک در این مطالعه کبد، ریه و مغز به ترتیب با 241 مورد (68/8 درصد)، 55 مورد (15/7 درصد) و 24 مورد (6/8 درصد) گزارش شد.
نتیجه گیری این بررسی نشان می‌دهد بیماری کیست هیداتیک به‌عنوان یک بیماری مهم به‌ویژه در مناطق روستایی استان کرمانشاه حائز اهمیت است.