جستجو در مقالات منتشر شده


8 نتیجه برای عبدالهی

اکرم رنجبر، پروین پاسالار، علیرضا صدیقی، محمد عبدالهی، جمیله دانش نیا،
دوره 6، شماره 2 - ( تابستان 1382 )
چکیده

مقدمه: در حیات هوازی تولید رادیکال‌های آزاد و گونه‌های فعال اکسیژن امری اجتناب‌ناپذیر است. هر گونه عدم تعادل بین تولید رادیکال‌های آزاد و سیستم دفاع آنتی ‌اکسیدانی بدن را استرس اکسیداتیو گویند. پاراکوات مهم‌ترین علف‌کش بی‌پیریدیلی است که به طور گسترده‌ای در سراسر جهان استفاده می‌شود و یکی از مکانیسم‌های سمیت آن احتمالا ایجاد استرس اکسیداتیو است. هدف ما از این مطالعه، ارزیابی استرس اکسیداتیو در نمونه‌های خون کارگرانی بود که در کارخانجات تولید آفت‌کش در بخش تولید پاراکوات مشغول به کار بردند.
روش کار: طی یک مطالعه تحلیلی میزان پراکسیداسیون لیپیدی با روش تیوباربیتوریک اسید، قدرت آنتی‌اکسیدان‌های تام سرم با روش ارزیابی توانایی پلاسما در احیای یون‌های فریک به فرو و همچنین میزان گروه‌های تیول در خون افراد در تماس با پاراکوات و گروه کنترل اندازه‌گیری شد.
نتایج: استرس اکسیداتیو در افراد مورد مطالعه به صورت افزایش معنی‌دار میزان پراکسیداسیون لیپیدی (P<0/001), کاهش معنی‌دار قدرت آنتی‌اکسیدان‌های تام سرم (P<0/001) و کاهش معنی‌دار گروه‌های تیول (P<0/001) در مقایسه با گروه کنترل آشکار شد. 
نتیجه‌گیری: تماس مزمن کارگران در کارخانجات تولید آفت‌کش پاراکوات منجر به ایجاد استرس اکسیداتیو می‌شود؛ بنابراین شاید در آینده بتوان با مصرف آنتی‌اکسیدان‌های غذایی و آنتی‌اکسیدانی مکمل تا حدی از استرس اکسیداتیو جلوگیری نمود.

علی اکبر عبدالهی، بیژن آریا، محمدجعفر گل علی پور، محمدعلی وکیلی،
دوره 6، شماره 3 - ( پائیز 1382 )
چکیده

مقدمه: یکی از شکایات بیمار پس از اعمال جراحی، درد می باشد. جهت تسکین درد از داروهای مختلفی از جمله داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAID) و داروهای مخدر استفاده می گردد. در مورد کاربرد داروهای (NSAID) در تسکین درد گزارش های متفاوتی ارائه شده است. این مطالعه جهت ارزیابی اثرات ضد درد شیاف ایندومتاسین ودیکلوفناک سدیم با پتیدین تزریقی در تسکین درد بعد از عمل جراحی فتق مغبنی طراحی شد.
روش کار: پژوهش حاضر از نوع کارآزمایی بالینی یک سوکور بود. این بررسی روی 55 بیمار 17 تا 60 ساله متعاقب عمل جراحی فتق مغبنی یک طرفه انجام پذیرفت. طی این پژوهش بیماران مورد مطالعه به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. در گروه ایندومتاسین (17 نفر)، هر 8 ساعت یک عدد شیاف 100 میلی گرمی استفاده شد. در گروه دیکلوفناک سدیم (18 نفر)، هر 8 ساعت یک شیاف 100 میلی گرمی مورد استفاده قرار گرفت. در گروه پتیدین (20 نفر)، که به عنوان گروه شاهد مطالعه در نظر گرفته شده بودند، هر 8 ساعت نیم میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن آمپول پتیدین به صورت عضلانی تزریق شد. سپس به مدت 24 ساعت شدت درد بیماران با نمودار مقیاس بصری هر 2 ساعت اندازه گیری شده میانگین شدت درد در طول 24 ساعت در فواصل زمانی هر 6 ساعت بین سه گروه مقایسه گردید.
نتایج: میانگین و انحراف معیار شدت درد در کل 24 ساعت بعد از عمل در گروه ایندومتاسین معادل
 23±12، در گروه پتیدین معادل 31±9 و در گروه دیکلوفناک سدیم معادل 27±12 ساعت محاسبه گردید. بین میانگین شدت درد در سه گروه مورد مطالعه اختلاف آماری معنی داری مشاهده نشد.
نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که شیاف های ایندومتاسین و دیکلوفناک سدیم می توانند داروهای مناسبی جهت جایگزینی پتیدین تزریقی در فواصل زمانی 6 ساعته در طول 24 ساعت اول بعد از عمل جراحی فتق مغبنی باشند.
  

حسن صلحی، مصطفی دلاور، امیر چشم جهان بین، مهدی عبدالهی،
دوره 12، شماره 3 - ( 8-1388 )
چکیده

چکیده مقدمه: متانول باعث مسمومیت‌های کشنده بی‌شماری می‌شود. مصرف طولانی مقادیر کم آن نیز می‌تواند باعث مسمومیت قابل توجهی گردد. گزارش‌های غیر انتشار یافته و پراکنده از بعضی پزشکان مبنی بر وجود علائم مسمومیت با متانول از جمله کوری در مصرف کنندگان مزمن عرقیات گیاهی وجود دارد. با توجه به نوع تهیه عرقیات گیاهی و نیز علائم ایجاد شده در اثر مصرف مزمن آنها احتمال تولید متانول در پروسه تولید این عرقیات وجود دارد. لذا بر آن شدیم میزان متانول رادر محصولات مختلف موجود بسنجیم. روش کار: در این پژوهش مقطعی- تحلیلی سه نمونه از هریک از عرقیات گیاهی پرمصرف (بیدمشک، خارشتر، شنبلیله، شوید، کاسنی و نعناع) تولید شده توسط عطاری‌های مختلف در شهر اراک و هم‌چنین سه نمونه از همان نوع عرقیات، تولیدی کارخانه با مارک‌های تجاری مختلف جمع‌آوری گشت. هر نمونه پنج بار به روش اسپکتروفتومتری تحت آنالیز قرار گرفت. نتایج: بیشترین میزان غلظت متانول مربوط به یک نمونه عرق نعناع تولید شده به روش صنعتی (04/415 قسمت در میلیون) و کمترین آن مربوط به یک نمونه عرق شنبلیله تولید شده به روش دست ساز (26/60 قسمت در میلیون) است. از لحاظ آماری تفاوت معنی‌داری بین غلظت متانول عرقیات گیاهی تولید شده به روش دست ساز با عرقیات گیاهی تولید شده به روش صنعتی وجود نداشت. نتیجه‌گیری: با توجه به مصرف مزمن بعضی از عرقیات گیاهی، احتمال بروز مسمومیت با متانول وجود دارد و به علت عدم وجود حداکثر غلظت مجاز برای عرقیات فاقد اتانول، توصیه می‌گردد علاوه بر اطلاع رسانی به مردم، حد مجازی نیز برای آن تعیین گردد.
معصومه عبدالهی، لعیا سادات خرسندی، خدیجه احراری،
دوره 13، شماره 1 - ( 2-1389 )
چکیده

زمینه و هدف: چای سبز نوشیدنی مرسوم دنیا بوده و دارای خواص آنتی اکسیدان و سم زدایی می باشد. در تحقیق حاضر اثر محافظتی عصاره چای سبز در مسمومیت کلیوی ناشی از استامینوفن مورد بررسی قرار گرفته است. مواد و روش ها: در این تحقیق تجربی آزمایشگاهی 32 موش نر بالغ به 4 گروه تقسیم شدند. به گروه شاهد به مدت 30 روز سرم فیزیولوژی داده شد. به گروه مسموم (استامینوفن) به مدت 30 روز سرم فیزیولوژی و در روز30 علاوه بر سرم فیزیولوژی 500 میلی‌گرم بر کیلوگرم استامینوفن به طور خوراکی داده شد. گروه عصاره چای سبز به میزان 7 گرم در لیتر به جای آب نوشیدنی روزانه به مدت 30 روز دریافت کردند. به گروه آزمون عصاره چای سبز به میزان 7 گرم در لیتر به جای آب نوشیدنی روزانه به مدت 30 روز داده شد و در روز سی ام علاوه بر عصاره چای سبز 500 میلی‌گرم بر کیلو گرم استامینوفن به طور خوراکی داده شد. روز سی و یکم از عروق ژوگولار گردن حیوان برای اندازه‌گیری BUN و Cr خون‌گیری انجام شد، کلیه موش‌ها جدا گردید و جهت بررسی‌های هیستوپاتولوژیک در فرمالین 10 درصد قرار داده شدند. یافته‌ها: BUN و Cr در گروه تجربی نسبت به گروه مسموم کاهش معنی‌داری پیدا کرده بود. در مطالعات هیستوپاتولوژیک نیز، نکروز کلیوی در گروه تجربی کاهش یافته بود. نتیجه گیری: به نظر می‌رسد چای سبز در مسمومیت کلیوی ناشی از استامینوفن نقش محافظتی دارد.
سیمین تعاونی، سمیه عبدالهیان، حمید حقانی،
دوره 13، شماره 1 - ( 2-1389 )
چکیده

زمینه و هدف: درد زایمان که دردی طبیعی، منحصر به فرد و چند فاکتوری است، قسمت اعظمی از اضطراب زنان سنین بارداری را متوجه خود کرده است. برای کاهش این درد دو روش کلی دارویی و غیر دارویی وجود دارد. از آنجاییکه روش‌های دارویی عوارض جانبی به همراه دارد، اخیراً توجه زیادی به روش‌های غیر دارویی شده است؛ از جمله آنها می‌توان به استفاده از توپ زایمانی اشاره کرد که شامل نشستن بر روی توپ و حرکت لگن می‌باشد. هدف از این تحقیق بررسی اثرات توپ زایمانی بر درد، طول مدت فاز فعال و انقباضات در طول زایمان می‌باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی 60 خانم حامله نخست زای 18 تا 35 ساله انتخاب شدند که به طور تصادفی به دوگروه توپ زایمانی و کنترل تقسیم شدند. شدت درد از طریق مقیاس سنجش بینایی درد اندازه‌گیری شد و شدت درد، انقباضات و فاصله انقباضات فاز فعال در دو گروه مقایسه شدند. یافته‌ها: میانگین نمره شدت درد در گروه توپ به طور معنی‌داری از گروه کنترل کمتر بود(05/0>p). میانگین طول مدت انقباضات رحمی، فاصله انقباضات و طول مدت فاز فعال در دو گروه تفاوت معنی‌داری نداشت. نتیجه‌گیری: اگرچه استفاده از توپ زایمانی بر روی طول مدت فاز فعال، انقباضات رحمی و فاصله انقباضات تاثیری نداشت، این روش درمانی مکمل توانست موجب کاهش شدت درد فاز فعال زایمان فیزیولوژیک گردد. بنابراین پیشنهاد می‌شود که از این روش مطمئن در تمام طول زایمان طبیعی واژینال و فیزیولوژیک استفاده شود. همچنین انجام پژوهشی جهت بررسی اثرات استفاده ترکیبی روش‌های مکمل توصیه می‌گردد.
بهروز کریمی، محمدصادق رجایی، مریم حبیبی، مهری عیسوند، مهدی عبدالهی،
دوره 16، شماره 9 - ( 9-1392 )
چکیده

زمینه و هدف: نفتالین از هیدروکربنهای چند حلقه ای موجود در اغلب رسوبات آب است. هدف از این مطالعه ارزیابی عملکرد واکنش  UV/H2O2در تجزیه نفتالین از محلول آبی است.

مواد و روشها: این تحقیق یک مطالعه تجربی- آزمایشگاهی است. 1 لیتر رآکتور شیشهای استوانهای برای انجام تمام آزمایشات تجزیه مورد استفاده قرار گرفت. منبع تابش، لامپ UV کم فشار جیوهای با طول موج 254 نانومتر (W, UV-C30) که در بالای فتورآندکتور با جریان ناپیوسته جهت انجام آزمایش UV/H2O2قرار داده شده بود. غلظتهای مختلف H2O2 (5، 10، 15، 20، 25 و 30 میلیگرم بر لیتر) آزمایش شد.

یافتهها: در غلظت 15 میلیگرم در لیتر نفتالین و زمانهای ماند 5، 10، 20،30، 40، 50، 60، 100 و 120 دقیقه راندمان حذف نفتالین در سیستم UV/H2O2 به ترتیب برابر با 15، 28، 31، 36، 42، 52، 56، 73 و 5/59 درصد و راندمان حذف COD در زمانهای ماند 5، 10، 20،30، 40، 50، 60، 100 و 120 دقیقه به ترتیب برابر با 22، 38، 45، 5/61، 5/67، 70، 80، 5/88 و 76 درصد مشاهده شد. هنگامی که pH اولیه 3، 4، 5، 6، 7، 9، 10 و 12 بود به طور تقریبی راندمان حذف نفتالین به ترتیب 8/75، 4/63، 62، 5/58، 8/44، 8/35 و 30 درصد در سیستم UV/H2O2 میباشد.

نتیجهگیری: نتایج آزمایشات در این مطالعه نشان میدهد که دوز 20 میلیگرم بر لیتر H2O2 در 3pH= و شدتUV W/cm2 8/2 (254 نانومتر)، شرایط بهینه بهرهبرداری جهت معدنی شدن نفتالین با راندمان حذف 73 درصد بعد از 100 دقیقه زمان واکنش را فراهم مینماید.


اعظم آفاقی، شهربانو عریان، محمد عبدالهی، کبری راهزانی، علی اکبر ملکی راد، حسین کاکوئی،
دوره 17، شماره 7 - ( مهر 1393 )
چکیده

زمینه و هدف: هدف از این مطالعه بررسی میزان فیبرهای آزبست در نمونه‌های خلط و مقایسه پارامترهای خونی، آنزیم‌های کبدی و فاکتورهای تست عملکرد ریوی کارگران مواجهه یافته با آزبست با گروه شاهد می‌باشد.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی- تحلیلی گروه مورد شامل 50 نفر کارگر مرد در محدوده سنی 60-25 سال بودند که حداقل به مدت 5 سال در کارخانه آزبست - سیمان مشغول به کار بوده‌اند. گروه کنترل نیز شامل 50 نفر از افراد عادی که از نظر سن و جنس با گروه فوق همسان سازی شده و هیچ نوع سابقه مواجهه شغلی با آزبست نداشته‌اند. تست‌های عملکرد ریه، آنزیم‌های کبدی و سلول‌های خونی اندازه‌گیری شد. برای سنجش تعداد فیبرهای آزبست و اجسام آزبستی در نمونه‌های خلط نیز از میکروسکوپ نوری پلاریزان استفاده شد.

یافته‌ها: فیبرهای آزبست در نمونه‌های خلط کارگران مشاهده شد و بررسی‌ها نشان داد که فیبرهای آزبست از نوع کریزوتایل می‌باشند. اجسام آزبستی فقط در 10 درصد کارگران مشاهده شد. کاهش فاکتورهای عملکرد ریوی در گروه مورد نسبت به گروه شاهد مشاهده شد ولی این کاهش معنی‌دار نبود. مقادیر گلبول‌های سفید خونی، ائوزینوفیل، نوتروفیل، لنفوسیت ،منوسیت و آنزیم‌های کبدی در گروه مورد نسبت به گروه شاهد به طور معنی‌داری بالا، ولی در محدوده طبیعی بود.

نتیجه‌گیری: وجود فیبرها و اجسام آزبستی در نمونه‌های خلط کارگران نشان دهنده مواجهه شغلی با آزبست بوده، کاهش فاکتورهای عملکرد ریوی و افزایش لکوسیت‌ها نشان دهنده التهاب بافت ریوی به علت مواجهه با آزبست می‌باشد. نتایج هم‌چنین پیشنهاد می‌کنند که مواجهه شغلی با آزبست، ممکن است منجر به اختلال در پارامترهای عملکرد کبد شود.


مهرنوش طوفان تبریزی، سعید محمدزاده قره باغی، لیلی پورافکاری، افشین حبیب زاده، پرستو چایچی، الهام دلیر عبدالهی،
دوره 17، شماره 12 - ( اسفند 1393 )
چکیده

زمینه و هدف: نارسایی قلبی با کسر جهشی نرمال به طور شایع در بالغین مشاهده می‌شود. این احتمال وجود دارد که بیماران مسن مبتلا به این بیماری با وضعیت بالینی شدیدتری همراه باشند. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی یافته‌های بالینی و اکوکاردیوگرافیک در بیماران مسن در مقایسه با بیماران جوان مبتلا به نارسایی قلبی با کسر جهشی نرمال می‌باشد.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه تحلیلی-مقطعی، تعداد 126 بیمار مبتلا به نارسایی قلبی با کسر جهشی نرمال در دو گروه بیماران بیش از 60 سال (52 نفر) و زیر 60 سال (74 نفر) از نظر یافته‌های دموگرافیک، بالینی و اکوکاردیوگرافیک مورد بررسی قرار گرفتند.

یافته‌ها: بیماران بیش از 60 سال به طور بارزی میزان هیپرلیپیدمی بیشتر، هیپرتانسیون کمتر و FC II بیشتری داشتند. هم‌چنین این بیماران به طور بارزی ضخامت دیواره سپتال بزرگ‌تر، حجم انتهای دیاستولی و سیستولی، قطر انتهای سیستولی، نسبت E/A و سپتال E’ پائین‌تر، اختلال عملکرد دیاستولیک گرید پائین‌تر، کسر خروجی بطن چپ، اندکس حجمی دهلیز چپ، نسبت E/E’ و زمان deceleration بالاتری نسبت به بیماران زیر 60 سال داشتند.

نتیجه‌گیری: بیماران مسن مبتلا به نارسایی قلبی با کسر جهشی نرمال با یافته‌های اکوکاردیوگرافیک و بالینی متفاوتی از بیماران جوان‌تر همراه می‌باشند که در برخی موارد بیان‌گر شدت بیماری می‌باشد. لذا ارزیابی دقیق بیماران می‌تواند در شناسایی زود هنگام این بیماران و ارائه درمان مناسب در این افراد کمک کند.



صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی اراک می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Arak University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb