چکیده
زمینه و هدف: سیستمیک لوپوس اریتماتوز به عنوان یک بیماری سیتمیک می­تواند باعث نفریت لوپوسی، به عنوان یکی از خطرناک ترین تظاهرات این بیماری، شود. در این گزارش، یک خانم با نارسایی حاد کلیوی متعاقب نفروپاتی لوپوسی معرفی می شود.
گزارش مورد: خانم 27 ساله، بدون سابقه بیماری خاص به دلیل تورم یک ماهه دور چشم، تهوع بدون استفراغ و بی­اشتهایی، با سابقه 2 ماهه از سرگیجه و فشارخون بالا، مراجعه کرده است. در بیمار، ESR بالا و هایپرتانسیون نیزدیده شد. در ﺑﺮرﺳﻲ ﺑﻴﻤﺎر، ﻧﻜﺎت ﻣﻬﻢ ﻣﻌﺎﻳﻨﻪ و ﭘﺎراﻛﻠﻴﻨﻴﻚ ﺷﺎﻣﻞ ادم پره اربیت، ازوﺗﻤﻲ، آﻧﻤﻲ، ﻫﻤﺎﭼﻮری، ﭘﺮوﺗﺌﻴﻨﻮری، ﻛﻠﻴﻪ با اﻧﺪازه نرمال، ﺗﻴﺘﺮ بالای آﻧﺘﻲ ﺑﺎدی ﺿﺪ ﻫﺴﺘﻪ ای، آنتی­بادی ضد DNA دو رشته ای و ﻟﻮﭘﻮس آﻧﺘﻲ ﻛﻮاﮔﻮﻻﻧﺖ بود. ﺑﻴﻮﭘﺴﻲ ﻛﻠﻴﻪ اﻧﺠﺎم ﺷﺪ، تشخیص گلومرولونفریت پاسی ایمیون گزارش گردید و بیمار تحت درمان با پالس کورتون و ﻫﻤﻮدﻳﺎﻟﻴﺰ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ.
نتیجه­گیری: نفریت لوپوسی باید به عنوان یکی از عوارض مهم سیستمیک لوپوس اریتماتوز در نظر گرفته شود. از طرفی، چنان­چه در برخورد با نارسایی حاد کلیوی ناشی از لوپوس، بیوپسی کلیه به صورت گلومرولونفریت پاسی ایمیون گزارش شود، احتمال نفریت لوپوسی را در باید در نظر داشت؛ هر چند معمولا در بیوپسی کلیه بیمار لوپوسی نفریت پاسی ایمیون دیده نمی شود.
 

زمینه و هدف مطالعات متعددی نشان داده‌اند بین کمبود آهن و اختلال عملکرد تیروئید رابطه وجود دارد. تیروئید پراکسیداز نقش اساسی در عملکرد تیروئید دارد و آهن جزء اساسی این آنزیم است، بنابراین ممکن است تجویز آهن بتواند موجب بهبود عملکرد تیروئید شود.
مواد و روش ها در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور، 94 نفر از زنان مبتلا به هیپوتیروئیدی کنترل‌شده انتخاب و به طور تصادفی با روش نمونه‌گیری بلوکی ساده به دو گروه مساوی تقسیم شدند. در شروع مطالعه سطح TSH ،T₄ ،T₃ و پروفایل آهن همه بیماران اندازه‌گیری شد. سپس بیماران گروه آزمایش، تحت درمان با لووتیروکسین به همراه روزانه صد میلی‌گرم آهن خوراکی و گروه دوم نیز تحت درمان با لووتیروکسین به همراه دارونما (به مدت دو ماه) قرار گرفتند. بعد از گذشت دو ماه مجدداً سطح هورمون‌های تیروئید و پروفایل آهن در هر دو گروه اندازه‌گیری شد.
ملاحظات اخلاقی این تحقیق در کمیته اخلاق پژوهش دانشگاه علوم پزشکی اراک با کد 1396154 تصویب شد و در مرکز ثبت کارآزمایی بالینی با کد IRCT20151114025031 به ثبت رسید.
یافته ها پس از گذشت دو ماه، در دو گروه آزمایش و کنترل (دریافت‌کننده دارونما)، سطح سرمی TSH به ترتیب 1±2/2 و 1/1±‌2/9 واحد بین‌المللی بر لیتر (P=0/04)، سطح سرمی T₄ به ترتیب 1/4±9/3 و 8/2±0/9 میکروگرم بر دسی‌لیتر (P=0/01) و سطح سرمی T₃ به ترتیب 0/3±1/6 و 0/3±1/1 نانوگرم بر میلی‌لیتر (P=0/01) به دست آمد.
نتیجه گیری تجویز همزمان آهن همراه با لووتیروکسین در بیماران مبتلا به کم‌کاری تیروئید، به کاهش TSH و بهبود شاخص‌های آزمایشگاهی و پاسخ به درمان منجر می‌شود.