زمینه و هدف: ویروس بیماری نیوکاسل (New Castle disease Virus) از مهم‌ترین عوامل بیماری‌زا در طیور است و واکسیناسیون هم‌چنان به عنوان راهکاری مؤثر برای کنترل این بیماری مطرح است. فیوژن پروتئین (F) قرار گرفته روی سطح ویروس بیماری نیوکاسل، در بیماری‌زایی این ویروس نقش اساسی دارد و می‌تواند به تنهایی باعث القاء ایمنی محافظتی گردد. با این پیش زمینه، هدف ما، تولید یک سازه نوترکیب (کد کننده پروتئین F) از شاتل وکتور بکمیدی مشتق از باکیولوویروس به منظور بیان آن در لاین سلولی حشره بود.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، ابتدا ژن کامل F از سویه غیر بیماری‌زای لاسوتا ویروس بیماری نیوکاسل، به منظور تولید رشته DNA مکمل (cDNA)، با تکنیک RT-PCR فراوان سازی گردید. محصول تکثیر، در وکتور کلونینگ A/T و سپس در پلاسمید دهنده pFastBac Dual همسانه سازی گردید. بعد از تأیید فرآیند کلونینگ با دو روش PCR و آنالیز هضم آنزیمی، صحت توالی با روش تعیین توالی تأیید شد. در نهایت بکمید نوترکیب واجد ژن F متعاقباً در سویه باکتریایی Bac10DH تولید و سازه فوق با یک پنل اختصاصی PCR با استفاده از پرایمرهای اختصاصی ژن F و پرایمرهای عمومی 13M مورد تأیید قرار گرفت.

یافته‌ها: تحلیل تست‌های تأییدی نشان داد که سازه نوترکیب بکمیدی- بیان کننده ژن پروتئین F با توالی و چارچوب صحیح- با موفقیت ساخته شده است.

نتیجه‌گیری: محصول این سازه نوترکیب واجد ژن F علاوه بر کاربرد مستقل در القاء ایمنی محافظتی می‌تواند به همراه محصول دیگر باکیولوویروس‌های نوترکیب- بیان کننده ژن‌های HN و NP برای تولید ذره شبه ویروسی (virus-Like particle,VLP) ویروس فوق در لاین سلولی حشره- مورد استفاده قرار گیرد.

زمینه و هدف: در سال 1970 میلادی، ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) به عنوان عامل اصلی بروز سرطان دهانه رحم معرفی شد. از آن جا که با استفاده از روش‏های سرولوژیک و کشت سلولی، امکان تشخیص این ویروس و انواع آن وجود ندارد، روش های مولکولی از جمله PCR در تشخیص دقیق، قطعی و زودهنگام این ویروس از اهمیت ویژه‏ای برخوردار هستند. لذا هدف از این پژوهش، استفاده از یک سنجش PCR اختصاصی بر روی ژن L1 ویروس پاپیلومای انسانی، جهت تشخیص مولکولی HPV و بررسی وفور آن در نمونه‏های بیمار می‏باشد.

مواد و روش‏ها: در این مطالعه تجربی، پس از جمع‏آوری نمونه از ضایعات بدخیم دهانه رحم بیماران مختلف، DNA ویروسی از بلوک‏های پارافینی 50 نمونه بالینی، استخراج شد و PCR با پرایمرهای اختصاصی ژن L1 ویروس پاپیلومای انسانی، بر روی نمونه‏های فوق انجام گرفت و پس از بررسی محصولات PCR تولید شده بر روی ژل آگارز 2 درصد، حساسیت و اختصاصیت این تست نیز مورد ارزیابی قرار گرفت.

یافته‏ها: از میان 50 نمونه بیمار، 33 مورد از نظر وجود عفونت HPV مثبت و 17 مورد HPV منفی بودند که حاکی از فراوانی بالای HPV در این جمعیت بیمار (حدود 66 درصد) بود. نتایج ارزیابی اختصاصیت برای نمونه‏های پاپیلوما مثبت بوده و حساسیت این تست، 20 نسخه از سازه نوترکیب حاوی L1 به ازای هر واکنش بود.

نتیجه‏گیری: این مطالعه نشان داد که PCR با پرایمرهای اختصاصی بر روی ژن L1 روشی مناسب و دقیق برای ردیابی ویروس پاپیلومای انسانی است و این یافته‏ها موید گزارش های پیشین مبنی بر ارتباط میان HPV و سرطان دهانه رحم است.