زمینه و هدف: براساس مطالعات، سرانه مصرف آنتی بیوتیکی در ایران، قابل توجه می باشد. از آن جا که ظهور ارگانیسم های مقاوم به درمان آنتی بیوتیکی یک مشکل جهانی در جامعه و بیمارستان محسوب می شود، هدف از این مطالعه بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی باکتری های گرم منفی جدا شده از بیماران بستری در دو بیمارستان آموزشی و غیر آموزشی شهر اراک، ایران، می باشد.

مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی – مقطعی، به مدت یک سال (خرداد 91-خرداد92)، شامل تمام نمونه های ارجاعی به آزمایشگاه میکروب شناسی بیمارستان های امیرالمومنین(ع) (بیمارستان آموزشی) و امام خمینی (ره) (بیمارستان خصوصی) بود. باکتری های گرم منفی جدا شده، برای آنتی بیوتیک های با اهمیت مورد استفاده در بالین با استفاده از روش دیسک دیفیوژن مورد تست حساسیت قرار گرفتند.

یافته ها: از مجموع 846 نمونه تهیه شده از بیماران هر دو بیمارستان، 520 (5/61 درصد) نمونه مربوط به باکتری های گرم منفی بود، که از این تعداد 3/63 درصد نمونه ها مربوط به ای.کولای بود. شیوع ارگانیسم های گرم منفی در بیمارستان آموزشی، 8/79 درصد و در بیمارستان غیر آموزشی2/20 درصد بدست آمد (097/0P=). بین شیوع باکتری های گرم منفی ESBL (Extended-Spectrum Beta-lactamase ) یا بتا لاکتاماز وسیع الطیف، بین دو بیمارستان تفاوت معناداری وجود داشت. (003/0p=).

نتیجه گیری: بین شیوع باکتری های گرم منفی ESBL در دو بیمارستان تفاوت معناداری وجود داشت، در نتیجه اجرای برنامه مراقبت برای بررسی الگو های مقاومت آنتی بیوتیکی به طور منطقه ای توصیه می شود.