زمینه و هدف: به علت اثرات جانبی زیان آور داروهای شیمیایی، استفاده از گیاهان دارویی در چند دهه اخیر مورد توجه بسیار قرار گرفته است. در این میان، فلاونوئیدها به عنوان ترکیبات ثانویه گیاهی بخش مهمی از این توجه را به خود اختصاص داده ‏ اند . بر اساس مطالعات پیشین، برخی از فلاونوئیدها قادر به کاهش انقباض ایلئوم ایجاد شده از طریق KCL ، استیل کولین و غیره می ‏ باشند. از این رو، در این مطالعه تاثیر عصاره فلاونوئیدی برگ گیاه جعفری بر انقباض عضلات صاف ایلئوم موش صحرایی و نقش سیستم نیتریک اکساید (NO) در این اثر، مورد مطالعه قرار گرفته است .

  مواد و روش ‏ ها: بخش انتهایی ایلئوم موش صحرایی نژاد ویستار جدا شد و انقباضات آن تحت یک گرم کشش و دمای 37 درجه سانتی ‏ گراد، در حمام بافت حاوی محلول تایرود به روش ایزوتونیک ثبت شد. موش ‏ ها به 2 گروه 7 تایی تقسیم شدند. پس از قراردادن بافت در معرض L-NAME 100 میکرومولار (شرکت سیگما، آمریکا) به عنوان مهارکننده تولید NO ، اثر ضد انقباضی غلظت ‏ های تجمعی عصاره بررسی شد.

  یافته‏ها: غلظت‏های تجمعی عصاره، انقباضات ایلئوم ایجاد شده از طریق کلرید پتاسیم را به شکل وابسته به غلظت کاهش داد (p<0/001). هم‏چنین اثر ضد انقباضی عصاره فلاونوئیدها به وسیله L-NAME تنها در غلظت 16 میلی ‏ گرم بر میلی ‏ لیتر تحت تاثیر قرار گرفت و به شکل معنی ‏ داری کاهش یافت.

  نتیجه ‏ گیری: این مطالعه نشان داد که عصاره، شل کننده ایلئوم موش صحرایی است و این عمل را از طریق سیستم NO در غلظت ‏ های بالاتر انجام می ‏ دهد.