---

---

مقدمه: تا کنون تحقیقات زیادی در زمینه اثرات فیزیولوژیک اسیدهای چرب ترانس موجود در مارگارین بر روی انسان‌ها و حیوانات انجام گرفته است. هدف از این مطالعه بررسی اثر روغن مارگارین بر روی تولید مثل موش های صحرایی نژاد ویستار است. روش کار: این مطالعه از نوع تجربی است. برای بررسی اثر مارگارین بر روی تولید مثل، 46 موش صحرایی نر و ماده نژاد ویستار به چهار گروه تقسیم شدند. در سه گروه آزمون، به غذای استاندارد آنها روغن مارگارین به میزان 3 درصد اضافه شد و به گروه کنترل یا گروه چهارم فقط غذای استاندارد داده شد. در گروه آزمون اول موش‌های نر و ماده مارگارین دریافت کردند. در گروه آزمون دوم فقط موش‌های ماده مارگارین دریافت کردند. و در گروه آزمون سوم فقط موش‌های نر مارگارین دریافت کردند. یک ماه پس از شروع مصرف غذا، عمل جفت‌گیری و تولید مثل در آنها انجام گرفت و در تمام طول حاملگی حیوانات از همان رژیم غذایی قبلی استفاده می‌کردند. پس از زایمان؛ تعداد کل نوزادان و تعداد نوزادان نر و ماده، وزن نوزادان و میزان مرگ و میر نوزادن در گروه‌های مختلف مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده ازآنالیز واریانس یک طرفه انجام شد. نتایج: نتایج به دست آمده از مقایسه داده‌ها در چهار گروه مورد آزمون نشان دهنده افرایش معنی‌دار وزن نوزادن و نسبت نوزادان ماده در گروه دوم نسبت به گروه کنترل و گروه اول بود. هم‌چنین مقایسه میزان مرگ و میر نوزادان در گروه‌های چهار گانه نشان دهنده افزایش معنی‌دار مرگ و میر نوزادان در گروه دوم نسبت به گروه‌های دیگر بود. از طرف دیگر بین تعداد نوزادان در گروه‌های مختلف اختلاف معنی‌داری وجود نداشت. نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که تجویز روغن‌های مارگارین حاوی اسیدهای چرب ترانس به موش‌های ماده می‌تواند به شکل معنی‌داری سبب افزایش وزن، افزایش نسبت نوزادان ماده و افزایش میزان مرگ و میر در نوزادان گردد.

---

زمینه و هدف: ویروس‌ نقص ایمنی انسانی نوع 1 و ویروس هپاتیت C از جمله مهم‎ترین عوامل عفونی منتقل شونده از طریق خون محسوب می‌شوند و از این رو تشخیص صحیح، دقیق و حساس این ویروس‌ها در افراد آلوده و خون‌های اهدایی از اهمیت بسیاری برخوردار است. به علت وجود برخی از محدودیت‌های روش‌های سرولوژیک در تشخیص این عوامل عفونی، هدف این مطالعه استفاده از روش‌های مولکولی سریع و حساس همچون Real-time PCR می‎باشد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه آزمایشگاهی، یک روش Real-time PCR Multiplex خانگی بر مبنای استفاده از رنگ SYBR GreenI راه اندازی شد که در آن با استفاده از آنالیز منحنی ذوب می‌توان عفونت منفرد و یا هم زمان ویروس‌ نقص ایمنی انسانی نوع 1 و ویروس هپاتیت C را در نمونه‌های پلاسمای بیماران شناسایی نمود. آنالیز آماری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 انجام شد یافته‌ها: نتایج به دست آمده از انجام واکنش‌های مختلف بر روی چندین نمونۀ بالینی نشان داد که حساسیت تجزیه‎ای (آنالیتیکی) روش راه اندازی شده برای ویروس نقص سیستم ایمنی نوع 1 معادل 200 کپی در هر میلی لیتر 200 و برای ویروس هپاتیت C برابر 100 کپی در هر میلی لیتر است. به علاوه نشان داده شد که پرایمرهای طراحی شده برای هر ویروس هیچ‌گونه واکنش متقاطعی با یکدیگر و سایر عوامل مداخله گر ندارند. نتیجه گیری: با توجه به سطح حساسیت و ویژگی مناسب، کاربرد آسان، هزینه نسبتاً کم و آنالیز سریع نمونه‌ها، این روش می‌تواند یک روش سریع و مناسب برای تشخیص موثر و آسان ویروس نقص ایمنی انسانی نوع 1 و ویروس هپاتیت C در نمونه‌های پلاسما باشد.

---

زمینه و هدف: آلودگی اکوسیستم‎های آبی به فلزات سنگین، خصوصاً جیوه همواره نگرانی‎هایی را در مورد سلامت و بهداشت موجودات آبزی پدید آورده است. لذا در این پژوهش ضمن توصیف یک روش جدید برای سنجش جیوه آلی، غلظت جیوه کل و جیوه آلی در باکلان بزرگ سنجیده و با استانداردهای بهداشت جهانی مقایسه شده است. مواد و روش‎ها: در این مطالعه مقطعی تعداد 18 نمونه از باکلان بزرگ را در فصل زمستان (اسفند ماه) 1388 به صورت تصادفی صید، سپس از سه بافت کبد، کلیه و عضله، نمونه‎هایی تهیه و غلظت جیوه کل و آلی با دستگاه آنالیز جیوه ساخت امریکا (Leco AMA 254) اندازه‎گیری شد. جهت آنالیز آماری از آزمون‎های من ویتنی و کلموگروف اسمیرنوف استفاده گردید. یافته‎ها: میانگین میزان جیوه کل در کبد، کلیه و عضله این پرنده به ترتیب 67/5، 59/3 و 26/2 میلی‎گرم در هر کیلوگرم وزن تر (mg kg -1 w.w) بود که به ترتیب 82، 79 و 58 درصد را جیوه آلی تشکیل می‎داد. نتیجه گیری: غلظت جیوه کل در باکلان بزرگ از استاندارد تعریف شده WHO، FAO و EPA بالاتر بود و این نتایج می‎توانند یک هشدار جدی برای مصرف کنندگان این پرنده خصوصاً افراد آسیب‎پذیر باشند.

---

زمینه و هدف: روش‌های ملکولی متعددی توسعه یافته‌اند که قادرند با حساسیت و ویژگی متفاوتی HIV-1 را در نمونه‌های بالینی تشخیص دهند. در این مقاله نتایج حاصل از یک مطالعۀ ارتباط سنجی در راه اندازی و به کارگیری یک روش Real-time PCR TMA نوین جهت تشخیص هم‌ دمای ویروس HIV-1 ارائه شده است. مواد و روش‌ها: در این مطالعۀ مقطعی، ست پرایمر و پروب Molecular Beacon توسط نرم افزارهای اختصاصی و برای یک ناحیۀ 176 جفت بازی از ژن pol ویروس HIV-1 طراحی شد. برای تعیین حساسیت آنالیتیک واکنش از رقت‌های لگاریتمی 10-107 کپی RNAهای حاصل از رونویسی در آزمایشگاه، به عنوان استاندارد استفاده شد. برای ارزیابی حساسیت و ویژگی کلینیکی واکنش از نمونه‌های با‌لینی‌ استفاده شد که پیش از این مثبت و منفی‌ بودن آنها به وسیلۀ یک تست تجاری معتبر تایید شده بود. یافته‌ها: حساسیت آنالیتیک و کلینیکی این روش به ترتیب معدل 500 کپی در میلی‌لیتر و 3/93 درصد در نظر گرفته شد. پرایمرها و پروب طراحی شده تنها به توالی‌های اختصاصی HIV-1 متصل می‌گردند و مطالعات بیوانفورمانیکی هیچ گونه واکنش متقاطعی با ژنوم سایر ویروس‌های انتقال یابنده از طریق خون و ژنوم انسان نشان ندادند. ویژگی کلینیکی روش نیز به طور تجربی و با بررسی 20 نمونۀ منفی به وسیلۀ روش Real-time TMA راه اندازی شده، مورد آزمایش قرار گرفت و معادل 100 درصد در نظر گرفته شد. نتیجه‌گیری: روشTMA Real-time راه‌اندازی شده به علت دارا بودن سرعت، حساسیت و سادگی می‌تواند به عنوان ابزار مفیدی جهت تشخیص سریع و هم‌ دمای ویروس HIV-1 در نمونه‌های خون و پلاسمای بیماران استفاده شود.

---

زمینه و هدف: بروسلوز بیماری ناتوان کننده‎ای است که هزینه گزافی را بر اقتصاد و اجتماع تحمیل می‎کند. بنابراین استفاده از بهترین، دقیق‎‎‎‎‎‎ترین و به صرفه‎ترین روش برای تشخیص این بیماری ضروری می‎باشد. عامل شایع بروسلوز در ایران بروسلا بوده و پروتئین BP26این باکتری خاصیت آنتی ژنیسیته خوبی دارد. بنابراین هدف از این تحقیق تولید پروتئین BP26 نوترکیب از باکتری بروسلا جهت استفاده در کیت تشخیص بروسلوز می‎باشد.

مواد و روش‎ها: در این مطالعه ﺑﻨﯿﺎدی - ﮐﺎرﺑﺮدی، از باکتری کشت شده، تخلیص DNA ژنومیک به روش پروتئیناز K و فنل/کلرفرم انجام شد. سپس با توجه به اطلاعات توالی ژن bp26 Brucella melitensis موجود در بانک اطلاعات ژن، برای ژن مذکور پرایمر طراحی شده و واکنش زنجیره‌ای پلیمراز راه‎اندازی، بهینه‎سازی و انجام شد. در ادامه محصول واکنش ابتدا در وکتور PTZ57R/T الحاق گردید و پس از آن در وکتور pET-28a کلون گردید. وکتور نو‎ترکیب به میزبان E. coli BL21(DE3) منتقل گردید و پروتئین نوترکیب و با ستون کروماتو‎گرافی Ni-NTA علیه His tag تخلیص گردید.

یافته‎ها: اندازه ژن تکثیر شده با اندازه بخشی از ژن bp26 Brucella melitensis موجود در بانک اطلاعات ژن مطابقت داشت. ژن bp26 بدون القاء با IPTG به میزان کم بیان شده و با افزودن آن به غلظت 1 میلی‎مولار به محیط کشت در ساعت سوم، حداکثر بیان مشاهده شد.

نتیجه‎گیری: تولید پروتئین نوترکیب BP26 از باکتری ملیتنسیس بومی استان مرکزی با استفاده از ناقل پلاسمیدی pET-28a امکان‎پذیر گردید. با توجه به اهمیت این پروتئین و به منظور بررسی‎‎های بیشتر در آینده در خصوص تهیه کیت تشخیص بروسلوز، امکان تولید آن در کشور فراهم شد.

---

زمینه و هدف: اگرچه ملکول 124-miR به عنوان یک القاکننده نوروژنز شناخته شده است، با این حال بررسی‌های انجام شده بر روی اهداف آن بسیار اندک است و مکانیسم‌های عملکرد آن در تمایز به سمت سلول‌های عصبی و نگهداری سلول‌های عصبی در حالت تمایز یافته ناشناخته می‌باشد. روش میکرواری به عنوان روش استاندارد برای مطالعه کلی ژن‌های تحت کنترل miRNAها مطرح است. با این حال هزینه بسیار زیاد این روش استفاده از آن را در اغلب مراکز علمی با محدودیت مواجه است. از سوی دیگر پیشرفت الگوریتم‌های بیوانفورماتیکی و سیستم‌های مدل‌سازی کامپیوتری منجر به توسعه نرم افزارهای بیوانفورماتیکی شده‌اند که توانایی پیش‌بینی اهداف mRNA برای mi-RNAها را دارند. از این‌رو هدف این پژوهش تئوری بررسی بیوانفورماتیک اثر 124-miR بر روی فاکتور‌های نسخه‌برداری دخیل در فرآیند تکثیر سلولی و تمایز به سمت سلول‌های ‌نورونی، با استفاده از نرم افزارهای مختلف و اختصاصی می‌باشد.

مواد و روش‌ها: با استفاده از الگوریتم‌های مختلف موجود در پایگاه‌های تارگت اسکن، دایانا و میرواک، فاکتورهای نسخه‌برداری که هدف بالقوه عملکرد 124-miR بودند، مشخص شدند. سپس از ژن‌های کاندید شده براساس متغیرهایی هم‎چون قدرت اتصال ناحیه هسته 124-miR و تعداد تکرار ناحیه هدف در قسمت ´3-UTR فاکتور رونویسی یک جدول امتیاز تهیه شد. در نهایت فاکتور رونویسی دارای بالاترین امتیاز به عنوان کاندید بررسی‌های عملی انتخاب گشت.

یافته‌ها: نتایج بررسی‌های بیوانفورماتیکی نشان داد که ملکول‌های LAMC1، ITGB1، PTBP1، SOX9، SP1 و EFNB1 با بیش‎ترین احتمال ممکن است در مسیر نورون‌زایی تحت اثر 124-miR قرار گیرند.

نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که فاکتور نسخه برداری SP1 تحت کنترل 124-miR می‌باشد و نقش مهمی در فرآیند نوروژنز ایفا می‌کند. از این رو این پروتئین می‌تواند به عنوان کاندید جدید مناسبی جهت بررسی‌های تجربی در نظر گرفته شود.

---

زمینه و هدف: استفاده از روش Real-time PCR کمّی به عنوان روش استاندارد به منظور کمّیت سنجی ویروس سیتومگال انسانی در بیماران دارای نقص سیستم ایمنی مطرح شده است. با این وجود این سوال که کدامیک از نمونه‌های خون تام یا پلاسما برای اندازه‎گیری تیتر ویروس بهتر است برای بسیاری از آزمایشگاه‌های بالینی هنوز پاسخ داده نشده است. به منظور پاسخ دادن به این سوال، مطالعه حاضر به مقایسه بار DNA ویروس سیتومگال انسانی در دو نمونه پلاسما و خون کامل می‌پردازد.

مواد و روش‌‌ها: در یک مطالعه آینده‎نگر نمونه‌های خون تام و پلاسما از 41 بیمار دریافت کننده پیوند مورد ارزیابی قرار گرفت و بار ویروس سیتومگال به وسیله روش Real-time PCR خانگی معتبر شده سنجش گردید.

یافته‌ها: از مجموع 193 نمونه بررسی شده، تعداد 174 نمونه دارای نتایج منفی بودند و تعداد 19 نمونه از 16 بیمار در دست کم یکی از نمونه‌های پلاسما یا خون کامل مثبت شدند. بر اساس نتایج آنالیز رگرسیون خطی، بین تیتر ویروس سیتومگال در دو نمونه خون تام و پلاسما هم‎بستگی وجود دارد(872/0R2= ). با این وجود معادله رگرسیون نشان می‌دهد که تیتر ویروس سیتومگال انسانی در نمونه‌های خون تام بالاتر از تیتر این ویروس در نمونه‌های پلاسما می‌باشد. اعتبار سنجی نتایج کمّی به وسیله تکرار آزمایش‎ها و آنالیز نتایج به وسیله آزمون آماری اندازه گیری مکرر مورد تأیید قرار گرفت.

نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه، انجام آزمون‌های کمّیت سنجی ویروس سیتومگال انسانی در نمونه خون تام دارای حساسیت آنالیتیک بیشتری نسبت به نمونه پلاسما است.

---

زمینه و هدف: فرزندخواندگی در استحکام و گرمی بخشیدن به کانون خانواده‌های بدون فرزند و هم‌چنین رفع مشکلات روحی اطفال بدون سرپرست نقش چشم‌گیری دارد. این مطالعه با هدف ارزیابی دقیق‌تر وضعیت روان‌شناختی زوج‌های متقاضی فرزندخواندگی انجام شده است.

مواد و روش‌ها: در یک مطالعه توصیفی- تحلیلی با همکاری دانشگاه علوم پزشکی اراک و سازمان بهزیستی استان مرکزی در سال 1393، کلیه زوج‌های متقاضی فرزندخواندگی مراجعه کننده به سازمان بهزیستی (جمعاً 195 نفر) در بازه زمانی یک سال وارد مطالعه شدند. سپس پرسش‌نامه جمعیت شناختی و MMPI-II برای جمع‌آوری داده‌ها در اختیار آن‌ها قرار گرفت. در تجزیه و تحلیل داده‌ها، از آمار توصیفی، شاخص‌های میانه و میانگین و تحلیل کوواریانس استفاده شده است.

یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار کلیه مقیاس‌های بالینی و اعتبارMMPI-II  در کل نمونه ها و هم‌چنین در زیر گروه‌های مختلف جامعه آماری، کمتر از نقطه برش 65 بود. همه متقاضیان در کلیه مقیاس‌های بالینی و اعتبار، از سلامت روان برخوردار بوده و به لحاظ روان‌شناختی، واجد شرایط فرزندپذیری بودند. گروهی از متقاضیان فرزندخواندگی، با نگرانی از رد شدن در پذیرش فرزند، به لحاظ آسیب‌شناسی، خود را بهتر از آن چه که هستند وانمود کرده‌اند که موجب بروز تفاوت معنی‌دار در مقیاس k شده است(019/0=p).

نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های این مطالعه، متقاضیان فرزندخواندگی از سلامت روان برخوردار بوده و هیچ آسیب روان‌شناختی نداشتند، ولی گاهی جهت ارائه‌ی چهره‌ی بهتر از خود، اقدام به «خودبهترنمایی» کردند. بررسی سایر ابزارهای تشخیصی در مطالعات بعدی توصیه می‌شود.

---

زمینه و هدف: بیماری آندومتریوزیس به عنوان یک بیماری شایع وابسته به هورمون‌های آندروژنی در نظر گرفته شده است. آندروژن‌ها اثرات متفاوتی بر رشد آندومتر دارند. گیرنده آندروژن به عنوان مسیر انتقال پیام می‌تواند نقش کلیدی در تنظیم این روند داشته باشد. بیش از صدها جهش منجر به مقاومت در عملکرد در ژن گیرنده آندروژن (AR) ثبت گردیده است که از این بین توالی تکراری CAG در اگزون 1 بیشترین سهم مطالعات را در ارتباط با بیماری‌ها داشته‌است. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین تنوع تکرار CAG در ژن AR در زنان ایرانی مبتلا به آندومتریوزیس انجام گردید.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه، 100 زن مبتلا به آندومتریوزیس و 100 زن سالم به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند و ناحیه اگزون 1 با استفاده از PCR تکثیر شد. محصولات ژنی با هدف بررسی تنوع تکرار CAG بر روی ژل آکریل آمید مورد بررسی قرار گرفتند.

یافته‌ها: تعداد تکرارهای CAG در هر دو گروه بین 18 تا 26 تکرار مشخص گردید(میانگین± انحراف معیار، 3/3±35/18).

نتیجه‌گیری: بر طبق نتایج حاصل از این مطالعه، تفاوت معنی‌داری بین دو گروه زنان مبتلا به آندومتریوزیس و گروه زنان سالم یافت نشد و تعداد تکرار در هر دو گروه بین 18 تا 26 تکرار مشخص گردید که نشان‌دهنده عدم ارتباط بین تنوع تکرار CAG با بیماری آندومتریوزیس می‌‌‌باشد. بر طبق اطلاعات تحقیق حاضر برای اولین بار برروی بیماران مبتلا به آندومتریوزیس در ایران انجام گرفته است، هرچند مطالعه با تعداد نمونه بیشتر ضروری به نظر می‌رسد.

---

زمینه و هدف: میکرو  RNAهای موجود در گردش خون بیومارکرهایی امیدبخش برای تشخیص و ارزیابی بیماران مبتلا به سرطان می‌باشد. آزمون واکنش زنجیره ای پلی مراز کمی زمان واقعی(RT-qPCR) روشی حساس برای برآورد میزان بیان میکرو RNA ها است. با این وجود، در حال حاضر هیچ توافقی برای انتخاب ژن‌های رفرنس مناسب برای آنالیزهای qPCR بر روی میکرو RNA در گردش خون وجود ندارد. از این رو، هدف از این مطالعه انتخاب ژن رفرنس مناسب جهت نرمالیزه کردن نتایج RT-qPCR در نمونه‌های پلاسمای بیماران مبتلا به سرطان معده بوده است.

مواد و روش‌ها: بر اساس مطالعات پیشین سه مولکول SNORD47، U6 و miR-103 به عنوان ژن رفرنس منتخب مورد بررسی قرار گرفتند. بدین ترتیب بعد از استخراج از نمونه‌های پلاسمای 40 بیمار مبتلا به سرطان معده و 40 نفر سالم، سطوح بیان این مولکول‌ها به روش Real-time PCR ارزیابی شد.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که تست‌های طراحی شده قادر به تشخیص حساس اهداف تعیین شده در یک دامنه خطی مناسب می‌باشند. بر اساس مقایسه دو گروه افراد بیمار و سالم، اگرچه میزان بیان مولکول miR-103 بین دو گروه یکسان نبود (017/0p=)، RNAهای SNORD47 و U6 دارای تغیرات سطوح بیانی مشابه بودند. با این وجود تغییرات در بیان مولکول SNORD47 کمتر از مولکول U6 بود.

نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که مولکول SNORD47 دارای سطوح بیانی پایداری در نمونه پلاسمای افراد مبتلا به سرطان معده و افراد سالم است و می‌تواند به عنوان یک ژن رفرانس مناسب جهت نرمالیزه کردن داده‌های کمّی تست qPCR مورد استفاده قرار گیرد.

---

زمینه و هدف: مول‌هیداتیفورم یک تومور خوش‌خیم تروفوبلاستیک حاصل شده از حاملگی نا به جا می‌باشد. ناهنجاری در تعداد یا ساختار کروموزوم‌ها از علل ایجاد مول‌هیداتیفورم به شمار می‌رود. بررسی اختلالات عددی شایع توسط تکثیر مارکرهای توالی‌های تکراری به نام STR، در ناحیه کروموزومی X، Y، 13، 18 و 21 انجام می‌گیرد. این مطالعه با هدف بررسی اختلال‌های کروموزومی شایع در زنان ایرانی مبتلا به مول‌هیداتیدیفرم با استفاده از تکنیک  QF-PCRانجام شد.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه ، 50 زن مبتلا به بیماری مول‌هیداتیفورم و 80 زن سالم به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. برای بررسی اختلالات کروموزومی ناشی از تکثیر مارکرهای STR از کیت Chromo Quant QF-PCR استفاده گردید. واکنش زنجیره‌ای پلی مراز در دستگاه PCR انجام گرفته، سپس الکتروفورز در دستگاه Genetic Analyzer انجام شد. در نهایت قطعات تکثیر شده، با نرم‌افزار Gene Marker آنالیز شدند. بررسی‌های آماری با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 19 و آزمون تی تست انجام شد. داده‌ها به صورت میانگین ± انحراف معیار بیان شدند. در این آزمون 05/0p< نشان دهنده معنی‌دار بودن بین دو گروه بود.

یافته‌ها: در این مطالعه، از 50 نمونه بیمار، 8 نمونه XXY47 (16 درصد)، 40 نمونه تریزومی 21 (80 درصد)، 2 نمونه تریزومی 18 (4 درصد) بودند.

نتیجه‌گیری: ناهنجاری‌های تریزومی 21 (58/1±/41) و XXY 47(36/1±62/9) ارتباط معنی‌داری با بیماری مول‌هیداتیفورم دارند (001/0p<).  بیشترین درصد نمونه‌های مبتلا به بیماری مول‌هیداتیفورم شامل تریزومی 21 و XXY 47 می‌باشند که این امر نشان‌دهنده این است که این دو ناهنجاری بیشترین احتمال را در ایجاد بیماری مول‌هیداتیفورم دارند.

---

چکیده

زمینه و هدف: گونه‌های اوره آ پلاسما و مایکوپلاسما ژنیتالیوم از باکتری‌هایی هستند که از راه جنسی منتقل می‌گردند. این باکتری‌ها عامل ایجاد کننده بیماری التهاب لگن، اورتریت غیرگنوکوکی و غیره می‌باشند. هدف از این تحقیق، تعیین فراوانی گونه‌های اوره آپلاسما و مایکوپلاسما ژنیتالیوم در خانم‌های دارای عفونت واژینال و شریک‌های جنسی متعدد مراجعه کننده به مرکز ارتقای بهداشت و درمان زنان در اراک می‌باشد.

مواد و روش‌ها: نمونه سوآب اندوسرویکال از110 خانم دارای عفونت‌های واژینال(واژینیت و سرویسیت) مراجعه کننده به مرکز و ارتقای بهداشت و درمان زنان در شهر اراک تهیه گردید. نمونه‌ها در محیط ترانسپورت به آزمایشگاه منتقل شده و پس از استخراج DNA، طبق دستورالعمل روش سنجش Real Time PCR بررسی شدند.

یافته‌ها: باکتری‌های اوره آپلاسما و مایکوپلاسما ژنیتالیوم به ترتیب در 96(27/87 درصد) و 4(63/3 درصد) نفر از بیماران وجود داشت که از این میان، 4 مورد آلودگی مشترک با هر دو باکتری را داشتند. میزان جداسازی این باکتری در زنان جوان 30 تا 39 سال بیش از سایرین بود.

نتیجه‌گیری: نتایج نشان می‌دهد که میزان کلونیزاسیون گونه‌های اوره آپلاسما در زنان بالغ 40 تا 80 درصد می‌باشد و میزان کلونیزه شدن این باکتری در گروه مورد مطالعه 27/87 درصد است. این نتایج می‌تواند نشان دهنده‌ی این مسئله باشد که با افزایش تعداد شریک‌های جنسی و افزایش فعالیت جنسی میزان کلونیزاسیون گونه‌های اوره آپلاسما در خانم‌ها افزایش می‌یابد. با توجه به تاثیر بالقوه مایکوپلاسماها در عوارض ناشی از عفونت بارداری مادران و مرگ و میر، ضرورت تشخیص و درمان به موقع بیش از پیش مورد نیاز است.

---

چکیده

زمینه و هدف: هپاتوسلولار کارسینوما(HCC) سومین عامل اصلی مرگ ناشی از سرطان در سراسر جهان محسوب می‌شود. ویروس هپاتیت B و ژن HBx آن به واسطه تداخل در مسیرهای سیگنالینگ نقش بسیار مهمی در پیشرفت سرطان HCC دارند. هم‌چنین به دلیل عدم وجود علائم بالینی در مراحل اولیه‏ی ابتلا، ضرورت شناسایی مارکرهای اختصاصی با حساسیت بالا جهت شناسایی زود هنگام افراد مبتلا به HCC احساس می‌گردد. از سوی دیگر، با پیشرفت و توسعه علوم بیوانفورماتیک، امکان پیش‏ بینی انواع مختلفی از miRNAها و ژن‏های هدف این بیومارکرها به وجود آمده است. بدین ‏منظور، در این مطالعه با توجه به داده‏‌های حاصل از نرم افزارهای بیوانفورماتیک با الگوریتم‏های مختلف، miRNAهای هدف گیرنده ژن‏های HBx و NOTCH1 براساس بالاتر بودن امتیاز، اتصال مناسب با ژن هدف و تایید در نرم افزار‌های بیشتر انتخاب و معرفی گردیدند.

مواد و روش‏ ها: ابتدا توالی ژن‏ های HBx و NOTCH1 از سایت NCBI دریافت گردید و سپس با استفاده از نرم افزارهای بیوانفورماتیک TargetScan، mirWalk ، miRBase ، Miranda ، PicTar ، miRVir و DIANA به بررسی و پیش‏گویی miRNAها پرداخته شد.

یافته‏ ها: با توجه به امتیاز دهی توسط نرم افزار‌های بیوانفورماتیک و بالاتر بودن امتیاز و هدف گیری مناسب تر،miR-34a به عنوان هدف گیرنده ژن NOTCH1 و miR-6510، miR-5193 و miR-214 به عنوان عوامل هدف گیرنده ژنHBx معرفی گردیدند.

نتیجه‏ گیری: با توجه به نقش تومورساپرسوری miR-214 و miR-34a در انواع سرطان‌ها احتمالا بتوان از آن‌ها به عنوان استراتژی درمانی در تحقیقات سرطان استفاده کرد. هم‌چنین به نظر می‌رسد که miR-5193 یکی از مارکرهای اختصاصی در تشخیص سرطان HCC باشد.

---

---

---

زمینه و هدف: چاقی وضعیتی بالینی است که سیستم هورمونی مرتبط با رشد را مخصوصاً در نوجوانان تحت تأثیر قرار می‌‌‌دهد. شاید تمرینات تناوبی با شدت بالا بتواند این آثار مخرب را کاهش دهد.
مواد و روش ها: به همین منظور در یک طرح تحقیقی نیمه‌تجربی از میان پسران نوجوان (سن: 18-13 سال، میانگین قد: 8±154 سانتی‌‌‌متر، شاخص توده بدن: 1/4±27/05 کیلوگرم بر متر‌مربع)، سی نفر به صورت داوطلبانه انتخاب و در سه گروه تمرین تناوبی کوتاه‌مدت، طولانی‌مدت و گروه کنترل قرار گرفتند. گروه تمرین کوتاه‌مدت نُه وهله سی ثانیه‌‌‌ای با 150 ثانیه استراحت بین وهله‌‌‌ها و گروه تمرین بلند‌مدت چهار وهله 150 ثانیه‌‌‌ای با 240 ثانیه استراحت بین وهله‌‌‌ها را سه جلسه در هفته به مدت هشت هفته انجام دادند. ترکیب بدنی و نمونه‌های خونی 48 ساعت قبل و بعد از پروتکل تمرینی برای اندازه‌‌‌گیری شاخص‌‌‌های مد نظر اخذ شد. ‌تغییرات هریک از شاخص‌ها با آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌‌‌گیری مکرر 2×2 و در سطح معناداری (P<0/05) بررسی شد.
ملاحظات اخلاقی: این مطالعه دارای کد اخلاق به شماره IR.TABRIZU.REC.1398.021  از دانشگاه تبریز است.
یافته ها: پس از هشت هفته تمرین، هورمون رشد در هر دو گروه تمرینی افزایش و دور ران، دور بازو و درصد چربی کاهش پیدا کرد (P<05/0)، اما هیچ تغییری در عامل رشد شبه انسولینی، شاخص توده بدنی و وزن آزمودنی‌‌‌ها مشاهده نشد (0/05 نتیجه گیری: تمرینات کوتاه و بلند‌مدت تناوبی با شدت بالا پتانسیل بالقوه‌‌‌ای برای بهبود وضعیت هورمون رشد و ترکیب بدنی نوجوانان دارای اضافه وزن دارد.