زمینه و هدف: شناسایی مقادیر ناچیز باکتری آلاینده در آلودگی‌های میکروبی آب و مواد غذایی همواره از دغدغه‌های محققان بوده و هست. مرسوم‌ترین راهکار برای رفع این مشکل کشت باکتری برای افزایش تعداد باکتری‌هاست که این روش زمان تشخیص باکتری را به چندین ساعت یا چند روز افزایش می‌دهد. یکی از استراتژی‌های هوشمند برای رفع این مشکل، تغلیظ باکتری با روش‌های فیزیکی است. هدف از تحقیق حاضر غنی‌سازی باکتری ویبریو کلرا به عنوان مهم‌ترین میکروب آلوده‌کننده آب، با استفاده از روش فیلتراسیون و ارزیابی این عملکرد به کمک روش کشت و دو روش تشخیصی سنجش ATP و PCR است.
مواد و روش ها: غلظت معینی از باکتری ویبریو کلرا در حجم مشخصی از آب استریل به صورت مصنوعی انتقال داده شد؛ سپس با کمک فیلترهای 45/0 قابل جداسازی، باکتری از محیط استخراج و تغیلظ شد. درنهایت عملکرد روش بعد و قبل از فیلتراسیون با استفاده از کشت سلولی، سنجش ATP و روش ملکولی PCR با پرایمرهای اختصاصی ژن ompW باکتری ویبریو کلرا، مقایسه شد.
ملاحظات اخلاقی: با توجه به اینکه در این پژوهش آزمون‌های انسانی یا حیوانی انجام نشده است، دارای کد اخلاق و کد IRCT نیست.
یافته ها: نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که این روش کارایی و عملکرد بازیافتی بالایی را نشان می‌دهد. به طوری که نمونه قبل از فیلتراسیون فاقد جواب مثبت در هر دو روش مذکور بوده است، حال آنکه پس از فیلتراسیون، در نمونه‌های جدا و بازیافت‌شده، حضور باکتری در هر دو روش سنجش ATP و PCR رؤیت و اثبات شد.
نتیجه گیری: در نتیجه با استفاده از این استراتژی می‌توان باکتری ویبریو کلرا را بدون نیاز به کشت، در کمترین زمان در نمونه‌های آب آلوده شناسایی کرد.