جستجو در مقالات منتشر شده


4 نتیجه برای زرگنج فرد

افسانه زرگنج فرد، پوران هاشمی، معصومه فلاحیان،
دوره 2، شماره 8 - ( پائیز 1378 )
چکیده

کنترل جمعیت از زمانهای قدیم در جوامع مختلف با نژادها و مذهب های گوناگون مورد توجه بوده است. سازمان بهداشت جهانی در سال 1981  اعلام نمود استفاده از depo  Medroxy  Progestrone  Acetate (DMPA) روش موثر پیشگیری از بارداری میباشد. در این تحقیق اثرات DMPA  روی 55  نفر در بیمارستان امام حسین تهران در سال 72-71 مورد مطالعه قرار گرفت . تزریقات هر سه ماه یکبار به صورت عضلانی با دوز 150  میلی گرم بوده است . پیگیری بیماران در 4 ویزیت و مجموعا یکسال انجام گرفته و در هر نوبت عوارض مختلف ایجاد شده ، پذیرش دارو و یا علل قطع مصرف و سایر موارد مورد بررسی قرار گرفت.
در این بررسی 18 نفر (32/8%) 4 نوبت تزریق را انجام داده اند و 17 نفر (30%) فقط یکبار تزریق داشته اند. سن بیشتر مراجعه کنندگان بالای 30 سال بوده و 34 نفر از آنها داری یک یا دو فرزند بودند. بیشتر مراجعه کنندگان را افراد تحصیل کرده تشکیل می دادند. از جمعیت مورد مطالعه 88%  اختلالات قاعدگی داشتند که شایعترین این اختلالات آمنوره بوده است . اکثریت افراد دچار افزایش وزن شدند که بطور متوسط 9/6 تغغیر کیلوگرم بوده است. بدنبال تزریق عارضه DMPA بارزو مشخصی در فشار خون مشاهده نگردید. بیشترین مشاهده شده پس از اختلالات قاعدگی سردرد و عصبانیت بوده است . شایعترین علت عدم ادامه تزریقات ، اختلال قاعدگی بخصوص آمنوره بوده است . عدم رضایت بیماران اکثرا بعلت اختلا قاعدگی بوده است . در 55 مورد تزریق یک مورد حاملگی مشاهده گردید.

افسانه زرگنج فرد،
دوره 3، شماره 1 - ( بهار 1379 )
چکیده

عفونت ادراری شایع ترین عفونت باکتریال در دوران بارداری میباشد که می تواند بصورت باکتریوری بدون علامت (آسمپتوماتیک)، سیستیت یا پیلونفریت تظاهر یابد. اهمیت باکتریوری بدون علامت در ایجاد عفونتهای علامت دار بخصوص پیلونفریت در دوران بارداری یا پس از زایمان می باشد. این عفونت بیشتر ناشی از ارگانیسم هایی است که جزء ناحیه میان دو راه ، مهبل و مقعا هستند.
این مطالعه بر روی 1736 مورد از خانم های باردار در اولین مراجعه به مراکز بهداشتی درمانی شهرستان اراک انجام گرفته است. این بررسی بر اساس آزمایش کامل ادرار و کشت ادرار بوده و همزمان پرسشنامه ای تنظیم شده است . تنظیم پرسشنامه توسط ماما یا پزشک درمانگاه و بر اساس سوالات پرسیده شده از مراجعین بوده است . در صورت کشت ادرار مثبت ، مراجعین با نظر پزشک درمانگاه تحت درمان آنتی بیوتیکی قرار گرفته و 2 هفته پس از پایان درمان کشت ادراری مجدد گرفته می شد تا میزان پاسخ به درمان بررسی گردد.
نتایج حاصل از این مطالعه بدین شرح می باشد. شیوع باکتریوری بدون علامت 6/3% بدست آمد. همچنین شیوع سیستیت 1/3% بود . در این مطالعه ( با توجه به p<0.02) بین عفونت ادراری قبلی و باکتریوری بدون علامت رابطه معنی داری بدست آمد ، ولی شیوع سنی و پاریتی خاصی در مبتلایان به باکتریوری بدون علامت بدسن نیامد. شایعترین عامل عفونت  E-coli با شیوع 87/5% بود.

علیرضا سوسن آبادی، افسانه زرگنج فرد،
دوره 6، شماره 3 - ( پائیز 1382 )
چکیده

مقدمه: «تهوع» و «استفراغ» از جمله شکایات شایع در دوران بارداری هستند اما در خصوص درمان این مشکلات توافق عمومی وجود ندارد. امروزه باتوجه به عوارض ایجاد شده توسط این حالت ها برای مادر و عدم پذیرش مناسب درمان های دارویی، توجه پزشکان به سوی مداخلات غیردارویی از جمله طب فشاری معطوف شده است. در این مطالعه به بررسی کارایی روش طب فشاری در درمان تهوع و استفراغ بارداری پرداخته شد.
روش کار: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی بود که طی آن 120 خانم باردار با شکایات تهوع و استفراغ که به درمانگاه های پره ناتال و مطب های خصوصی شهر اراک مراجعه کرده و به کلینیک درد علوی ارجاع شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. این افراد با تکمیل پرسشنامه به صورت تصادفی به دو گروه شاهد و مورد تقسیم شدند (به صورت یک درمیان فرم 1 یا 2 درباره بیماران تکمیل شد). در گروه مورد، دست بند طب فشاری در محل مناسب و در گروه شاهد، دست بند در محل نامناسب به مدت 90 دقیقه بسته شد. این خانم ها طی 3 مرحله پیاپی به فاصله 24 ساعت پیگیری شدند و پاسخ به درمان در آنها مورد ارزیابی قرار گرفت.
 
نتایج: در این بررسی میزان تهوع و استفراغ در گروه مورد به طور معنی داری نسبت به گروه شاهد کاهش داشت، به نحوی که پس از پایان مراحل مطالعه، میزان بهبود علائم در گروه مورد بیش از شش برابر گروه شاهد بود. در طی مطالعه هیچ عارضه جانبی خاصی در افراد تحت مطالعه مشاهده نگردید.
نتیجه گیری: یافته های این مطالعه حاکی از این بود که طب فشاری روشی مناسب و بی خطر در درمان تهوع و استفراغ دوران بارداری می باشد.

علی قضاوی، افسانه زرگنج فرد، قاسم مسیبی، بهاره قاسمی، شیما غزالی،
دوره 6، شماره 4 - ( زمستان 1382 )
چکیده

مقدمه: پره اکلامپسی حالت ویژه ای از بارداری است که با افزایش فشار خون، دفع پروتیین از ادرار و ادم منتشر مشخص می شود. این حالت معمولا در سه ماهه سوم بارداری رخ می دهد و یکی از متداول ترین عوامل مرگ و میر و ایجاد بیماری در مادران سراسر دنیا است. در ایران مطالعه ای در مورد اتیولوژی و پاتوژنز ایمونولوژیک پره اکلامپسی انجام نشده است.
روش کار: این پژوهش از نوع مقطعی تحلیلی بود.  در این تحقیق میزان C3 و C4 کمپلمان وIgA ، IgG و IgM در 20 خانم مبتلا به  پره اکلامپسی، 20 خانم باردار طبیعی و 20 خانم غیرباردار که از نظر سن، نمایه توده بدن، تعداد زایمان و سن بارداری همسان شده بودند، اندازه گیری شد. پس از گرفتن رضایت نامه کتبی آگاهانه، از افراد مورد مطالعه، نمونه خون گرفته شد. سرم جمع آوری شده جهت بررسی شاخص های ایمونولوژیک توسط روش انتشار ایمنی شعاعی منفرد مانسینی آنالیز شد.
نتایج: میزان C4 در خانم های مبتلا به پره اکلامپسی شدید به طور معنا داری نسبت به خانم های مبتلا به پره اکلامپسی خفیف و بارداری های طبیعی کاهش یافته بود، در حالی که میزان C3 تفاوتی در بین گروه ها نشان نداد. میانگین غظلت IgG در خانم های غیرباردار نسبت به خانم های مبتلا به پره اکلامپسی و باردارهای طبیعی افزایش معناداری داشت. کاهش معناداری نیز در میانگین غلظت IgA خانم های باردار طبیعی در مقایسه باخانم های غیر باردار وجود داشت. تفاوت معناداری بین میانگین غلظت IgM بین گروه های مختلف مورد مطالعه مشاهده نگردید.
نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان دهنده تغییراتی در عوامل ایمونولوژیک خانم های مبتلا به پره اکلامپسی می باشد که احتمالا در پاتوژنز این بیماری در خانم های ایرانی نقش دارد.


صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی اراک می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Arak University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb