---

---

مقدمه: سندرم گیلن باره، دارای علائم متنوعی می‎باشد و اغلب به صورت یک بیماری حاد با فلج یک طرفه پس از عفونت دیده می‎شود. کمپیلوباکتر ژوژنی شایع‎ترین عفونت مسئول در این مورد است ولی عفونت با ویروس‎هایی نظیر سیتومگالو ویروس، ابشتین بار و ایدز نیز مرتبط با این سندرم هستند. مورد: بیمار آقای 55 ساله ساکن روستا و دامدار بود. از بیست روز قبل از بستری با علایم ضعف عمومی، تب، تعریق شبانه و سرولوژی مثبت برای تب مالت(640/1=2ME و 280/1=رایت) تحت درمان با ریفامپین، داکسی سیکلین و آمپول استرپتومایسین (1 گرم روزانه) قرار داشته است. بعد از تزریق 9 عدد آمپول استرپتومایسین با علایم ضعف یک طرفه اندام‎های سمت راست در بیمارستان بستری می‎شود. سی تی اسکن مغزی و MRI مغزی نرمال بودند. ظرف مدت دو روز علایم ضعف بیمار پیشرفت کرد به طوری که هر 4 اندام ضعف در حد 5/2 در پروگزیمال و 5/3 در دیستال پیدا کرد. آرفلکسی ژنرالیزه در رفلکس‎های تندونی عمقی وجود داشت. سه روز بعد دچار اختلال بلع و ضعف صورت نیز شد. از بدو مراجعه استرپتومایسین قطع شد. با الکترومیوگرافی تشخیص پلی نرورادیکولوپاتی دمیلین حاد و شدید برای بیمار داده شد. بررسی مایع مغزی- نخاعی نیز موید گیلن باره بود و رایت مایع مغزی نخاعی منفی بود. بیمار در ICU بستری و تحت ونتیلاتور قرار گرفت. وی با فلج 4 اندام، 8 روز پس از بستری فوت شد. نتیجه گیری: در مناطق اندمک در بیماران با سندرم گیلن باره باید تشخیص بیماری تب مالت را در نظر داشت.

---

زمینه و هدف: متداول‌ترین روش تشخیص پاراکلینیکی صرع، نوار مغز یا الکترونسفالوگرام (EEG) می‌باشد که با آنالیز چشمی توسط متخصصین نورولوژی انجام می‌گیرد، اما به دلیل موارد منفی کاذب و هم‎چنین عدم امکان بررسی ارتباط سایر الکترودها و نواحی مغز با هم، از آن به صورت منحصر به فردی در تشخیص صرع استفاده نمی‌شود. در سال‌های اخیر الکترونسفالوگرام کوانتیزه (QEEG) به ابزاری قدرت‌مند در تشخیص ناهنجاری‌های فعالیت الکتریکی مغز تبدیل شده است. بنابراین پژوهش در زمینه بهبود کارایی EEG، تحلیل و پردازش تصاویر نگاشت مغز متناسب با روش‌های نوین که دارای تصاویر دو یا سه بعدی از مغز هستند و تشخیص خودکار بیماری صرع ضروری است.

مواد و روش‌ها: در این مقاله مقطعی، از طریق استخراج مشخصه صرع با محاسبه انرژی هر کانال EEG، الگوی نگاشت مغز هر بیمار مبتنی بر درون یابی مکعبی رسم و با استفاده از روش‌های ترکیبی پردازش تصویر، الگوهای صرع عمومی و صرع جزئی و مرکز پتانسیل صرع توسط شبکه عصبی مصنوعی LVQ تشخیص داده می‌شود.

یافته‌ها: در الگوریتم پیشنهادی الگوی نگاشت 11 نوع صرع شامل 10 نوع صرع جزئی و 1 الگوی صرع عمومی به صورت خودکار تشخیص داده شد.

نتیجه‌گیری: با توجه به پیچیدگی تشخیص صرع در نوار مغز و سیگنال الکترونسفالوگرام و کمبود متخصصین نورولوژی خبره در بسیاری از مناطق کشور این طرح می تواند به عنوان یک روش هوشمند جهت تشخیص صرع مورد استفاده قرار گیرد که با تعمیم این روش می‌توان انواع الگوهای بیماری‌های مغزی را تشخیص داد.

---

زمینه و هدف: میگرن از بیماری‌های نسبتاً شایع و ناتوان کننده محسوب می‌گردد. با توجه به تفاوت‌های جغرافیایی در اپیدمیولوژی آن و در راستای بهبود مراقبت از مبتلایان، این مطالعه به منظور ارزیابی خصوصیات دموگرافیک، اپیدمیولوژیک و ویژگی‌های بالینی بیماران مبتلا به میگرن در اراک انجام گرفت.

مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی-توصیفی به مدت 6 ماه برروی بیماران مبتلا به میگرن مراجعه کننده به دو کلینیک نورولوژی بیمارستان ولی عصر (عج) و درمانگاه امام رضا (ع) شهر اراک انجام گرفت. پرسش‌نامه اطلاعات دموگرافیک، اپیدمیولوژیک و بالینی توسط بیماران تکمیل شد. در نهایت اطلاعات از طریق نرم افزار آماریSPSS  نسخه 18 تجزیه و تحلیل شد.

یافته‌ها: از بین 820 بیمار مراجعه کننده با سردرد، 92 نفر (21/11 درصد) میگرن داشتند که 3/54 درصد از آن‌ها زن و 6/45 درصد مرد بودند. میانگین سنی مبتلایان 2/9±9/36 سال بود و 50 درصد از آن‌ها متأهل بودند. شایع‌ترین محرک‌ها استرس (2/78 درصد)، اختلالات خواب (2/65 درصد) و خستگی (63 درصد) بود. میانگین تعداد حملات سردرد در ماه 5/3±9/6 بود و میانگین طول مدت زمان حملات 5/4±1/11 ساعت بود.

نتیجه گیری: براساس نتایج، شیوع میگرن در زنان بیشتر از مردان است. گیجی، اختلالات بینایی، تهوع، عدم وجود اورا، سردرد یک طرفه و ضربان‌دار، همراهی قابل توجهی با میگرن دارند. تعداد مسکن‌های مصرفی در ماه، سابقه تصویربرداری از مغز و هزینه ماهانه سردرد که توسط بیماران متقبل می‌شود، قابل توجه است. به طور کلی، ویژگی‌های بالینی سردرد میگرنی در بیماران، تا حدود زیادی مشابه با معیارهای انجمن بین المللی سردرد (IHS) بود.

---

مقدمه: یکی از تظاهرات بالینی بیماری کروناویروس، علائم نورولوژیک می‌باشد. با این‌حال به دلیل نوظهور بودن این ویروس، اطلاعات چندانی در خصوص علائم آن در دسترس نیست. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی توصیفی شیوع علائم نورولوژیک در بیماران مبتلا به کرونا ویروس در بیمارستان‌های شهرستان اراک انجام شد.
روش کار: در این مطالعه، تمام بیماران بستری مبتلا به کرونا در دو مرکز درمانی شهرستان اراک که حاضر به شرکت در مطالعه بودند، به صورت سرشماری انتخاب شدند. پرسشنامه‌ها شامل دو قسمت اطلاعات دموگرافیک و شیوع و شدت علائم نورولوژیک بود که توسط مصاحبه با بیماران تکمیل شدند.
یافته‌ها: 208 نفر از بیماران مبتلا با میانگین سنی 14/1 ± 60/5 سال در مطالعه شرکت کردند. از 20 مورد علامت نورولوژیک مورد بررسی فقط دو مورد (گزگز اطراف دهان و فلج اعصاب جمجمه) در بیماران وجود نداشت. بیشترین علائم شایع نورولوژیک در بیماران بستری به ترتیب شامل سردرد (82/5 درصد)، خستگی (81 درصد) و درد عضلانی (74/9 درصد) بود. از طرفی بر اساس مقیاس بصری، بیشترین شدت علائم مربوط به سردرد با میانگین شدت 7/5، خستگی با میانگین شدت 7/03 و ضعف عضلانی با شدت 6/9 به دست آمد.
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد، شایع‌ترین علائم نورولوژیک در بیماران مبتلا به کرونا شامل سردرد، خستگی و درد عضلانی و شدیدترین علائم نورولوژیک در این بیماران سردرد، خستگی و ضعف عضلانی می‌باشد. با توجه به یافته‌های حاصل از این مطالعه، می‌توان از این نتایج در تشخیص بیماران و پیگیری آنها بهره برد.