زمینه و هدف: استافیلوکوکوس اورئوس به عنوان یک پاتوژن شایع عفونتهای بیمارستانی به شمار میرود. افزایش عفونتهای ناشی از این باکتری در کشورهای در حال توسعه منجر به بروز مشکلات بسیاری شده است. هدف ازاین مطالعه شناسایی الگوی آنتیبیوتیکی استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متیسیلین جدا شده از بیماران بیمارستان مرکزی شهر اراک میباشد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی در مدت یک سال تعداد 100 ایزوله استافیلوکوکوس اورئوس از بیماران بستری در بیمارستان، جداسازی گردید. ابتدا حساسیت نمونهها نسبت به دیسک سفوکسیتین و اگزاسیلین بررسی شد، سپس وجود ژن mecA در سویههای مذکور با روش واکنش زنجیرهای پلیمراز ارزیابی گردید. در ادامه الگوی آنتیبیوتیکی سویههای واجد ژن mecA نسبت به 13 آنتی بیوتیک مورد بررسی قرار گرفت.
یافته‌ها: از بین 100 نمونه شناسایی شده، تعداد 80 نمونه استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متیسیلین جداسازی گردید که بیشترین میزان مقاومت این سویه نسبت به آنتیبیوتیکهای پنیسیلین(100 درصد)، تتراسیکلین(50/88 درصد)، لووفلوکساسین (70/85 درصد) و سیپروفلوکساسین(70/85 درصد) و کمترین میزان مقاومت نسبت به آنتیبیوتیکهای کلرامفنیکل (70/5 درصد) و نتیل مایسین (70/5 درصد) و موپیروسین (0 درصد) گزارش شد.
نتیجه‌گیری: مطالعه اخیر نشان دهنده افزایش مقاومت استافیلوکوکوس اورئوس نسبت به آنتیبیوتیکهای مختلف بوده که این مسئله یک هشدار جدی جهت درمان عفونتهای ناشی از استافیلوکوکوس اورئوس در منطقه میباشد. بنابراین به منظور جلوگیری از افزایش مقاومت نسبت به سایر آنتیبیوتیکها، ضروری میباشد که از تجویز بی رویه و غیر ضروری آنتیبیوتیکهای در دسترس خوداری شود.
