مقدمه: در حیات هوازی تولید رادیکالهای آزاد و گونههای فعال اکسیژن امری اجتنابناپذیر است. هر گونه عدم تعادل بین تولید رادیکالهای آزاد و سیستم دفاع آنتی اکسیدانی بدن را استرس اکسیداتیو گویند. پاراکوات مهمترین علفکش بیپیریدیلی است که به طور گستردهای در سراسر جهان استفاده میشود و یکی از مکانیسمهای سمیت آن احتمالا ایجاد استرس اکسیداتیو است. هدف ما از این مطالعه، ارزیابی استرس اکسیداتیو در نمونههای خون کارگرانی بود که در کارخانجات تولید آفتکش در بخش تولید پاراکوات مشغول به کار بردند.
روش کار: طی یک مطالعه تحلیلی میزان پراکسیداسیون لیپیدی با روش تیوباربیتوریک اسید، قدرت آنتیاکسیدانهای تام سرم با روش ارزیابی توانایی پلاسما در احیای یونهای فریک به فرو و همچنین میزان گروههای تیول در خون افراد در تماس با پاراکوات و گروه کنترل اندازهگیری شد.
نتایج: استرس اکسیداتیو در افراد مورد مطالعه به صورت افزایش معنیدار میزان پراکسیداسیون لیپیدی (P<۰/۰۰۱), کاهش معنیدار قدرت آنتیاکسیدانهای تام سرم (P<۰/۰۰۱) و کاهش معنیدار گروههای تیول (P<۰/۰۰۱) در مقایسه با گروه کنترل آشکار شد.
نتیجهگیری: تماس مزمن کارگران در کارخانجات تولید آفتکش پاراکوات منجر به ایجاد استرس اکسیداتیو میشود؛ بنابراین شاید در آینده بتوان با مصرف آنتیاکسیدانهای غذایی و آنتیاکسیدانی مکمل تا حدی از استرس اکسیداتیو جلوگیری نمود.