مقدمه: میگرن یکی از بیماری های شایع جهان است که شیوع آن در زنان و مردان به ترتیب 20-15% و 6% می‌باشد. حملات ناشی از میگرن می‌تواند از ضعیف تا بسیار شدید متغیر باشد و حتی باعث از کارافتادگی فرد میگرنی و عوارض خطرناک پایدار ناشی از آن مانند فلج نواحی مختلف بدن شود؛ بنابراین لازم است تحقیقات بیش تری در زمینه تشخیص و درمان‌های دارویی با موفقیت بهتر که از شروع حملات ناشی از میگرن جلوگیری می‌کنند صورت پذیرد.
روش‌کار: این مطالعه به صورت آزمایش کنترل شده تصادفی طی مدت شش ماه انجام شد. بیماران مورد مطالعه از طریق شرح حال، معاینه کامل، الکتروآنسفالوگرام، اسکن توموگرافی کامپیوتری، آزمایش خون و کارکرد کلیه و کبد و شروع درمان پیشگیری از حملات میگرن مورد ارزیابی قرار گرفتند. پاسخ‌های درمانی موفقیت‌آمیز جهت کنترل حملات میگرن با استفاده از داروهای پیشگیری‌کننده سدیم و الپرات و پروپرانولول با داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج: از بین 126 بیمار مورد (31/8% آقا و 68/2% خانم)، 65/1% الکتروآنسفالوگرام طبیعی و 34/9% الکتروآنسفالوگرام غیرطبیعی داشتند. بیماران استفاده‌کننده از سدیم و الپرات با الکتروآنسفالوگرام طبیعی و غیر طبیعی به ترتیب میزان بهبودی 35% و 95/6% نشان دادند و بیماران استفاده‌کننده از پروپرانولول به همراه آمی‌تریپتیلین و یا نورتریپتیلین با الکتروآنسفالوگرام طبیعی و غیرطبیعی به ترتیب میزان 61/9% و 28/6% داشتند. این نتایج از نظر آماری معنی‌دار بودند (P<0/01). اثرات متقابل دارو با جنس و جنس با نوع الکتروآنسفالوگرام از از نظر آماری معنی‌دار نبودند (P>0/05). شایع‌ترین عارضه با درمان سدیم و الپرات، سرگیجه و شایع‌ترین عارضه با درمان پروپرانولول به همراه آمی‌تریپتیلین و یا نورتریپتیلین، احساس خستگی بود.
نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که بهترین درمان پیشگیری از حملات سردرد برای افراد میگرنی با الکتروآنسفالوگرام غیر طبیعی، قرص سدیم و الپرات و برای افراد میگرنی با الکتروآنسفالوگرام طبیعی، قرص پروپرانولول به همراه آمی‌تریپتیلین و یا نورتریپتیلین می‌باشد.
