جستجو در مقالات منتشر شده


3 نتیجه برای بهمنی

محمود بهمنی، مصطفی قربانی، حسن ممتاز، احسان بهمنی، محمود رفیعیان،
دوره 13، شماره 4 - ( 11-1389 )
چکیده

زمینه و هدف: گونه های کاندیدا از مهم ترین عوامل عفونت های قارچی در انسان و حیوان می باشند. با افزایش روز افزون مقاومت دارویی، تلاش برای تهیه داروهای ضد قارچی یا ضد میکروبی ضرورت دارد. لذا این تحقیق با هدف بررسی اثر بخشی عصاره اتانولی گیاه گل میمونی بیابانی در مقایسه با آمفوتریسین B بر روی مخمر کاندیدا آلبیکانس در شرایط آزمایشگاه صورت پذیرفت. مواد و روش‎ها: در یک مطالعه آزمایشگاهی تجربی، اثرات ضد کاندیدایی عصاره اتانولی گیاه گل میمونی بیابانی و آنتی بیوتیک آمفوتریسین B با استفاده از روش رقت‏سازی در محیط مایع (رقت سازی در لوله) تعیین گردید. آنالیز داده‎ها در نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون‎های تی زوجی و تی مستقل بررسی گردید. یافته‎ها: حداقل غلظت مهاری (MIC)عصاره گل میمونی بیابانی بر کاندیدا آلبیکانس برابر56/1 در 600 ODدر تکرار اول بود که برابر با 59 درصد می باشد. MIC عصاره اتانولی گل میمونی برای600 ODبرابر 68/1 معادل با 58 درصد در تکرار دوم به دست آمد و برای آمفوتریسین B برابر با 59 درصد بود و بین حداقل غلظت ممانعت از رشد سری‎های مختلف گل میمونی و آمفوتریسین اختلاف معنی‎داری مشاهده نگردید. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که عصاره اتانولی گل میمونی بیابانی نیز اثرات ضدقارچی نزدیک و مشابه به آمفوتریسین B دارد.
ایرج پاکزاد، سویا بهمنی، سبحان غفوریان، حسن حسین زادگان،
دوره 14، شماره 7 - ( ویژه نامه بروسلوز 1390 )
چکیده

زمینه و هدف: بروسلوز یکی از مهم‎ترین بیماری‎های مشترک بین انسان و دام در دنیا و عامل زیان‎های اقتصادی بسیاری به ویژه در نواحی اندمیک بیماری است. تشخیص بیماری به صورت سنتی به وسیله کشت خون و روش‎های سرولوژیک انجام می‎گیرد که جهت تشخیص با حساسیت و اختصاصیت بالاتر روش PCR توصیه می‎گردد. در این مطالعه تشخیص بروسلوز در انسان به روش PCR با استفاده از ژن‎های srRNA16و 12/L7L و روش‎های سرولوژیک مرسوم مدنظر است. مواد و روش‎ها: در این مطالعه مقطعی، 700 نمونه خون از بیماران تب دار مشکوک به بروسلوزیس که به بیمارستان‎ها و آزمایشگاه‎های شهر ایلام جهت انجام آزمایشات سرولوژیک مراجعه نموده بودند جمع‎آوری گردید و به وسیله آزمایش رزبنگال غربال‎گری شد، سپس 50 نمونه مثبت رزبنگال تحت آزمایشات رایت، کومبس رایت و PCR با استفاده از دو ژن srRNA16 و 12/L7L قــرار گرفت و 50 نمونه منفی رزبنگال نیز به وسیله PCR با استفاده از دو ژن فوق الذکر آزمایش گردید. یافته‎ها: از 700 نمونه‎ای که به وسیله رزبنگال آزمایش شدند 125 نمونه مثبت و 575 نمونه منفی بود. 50 نمونه مثبت رزبنگال در PCR به وسیله هر دو ژن مثبت و 50 نمونه منفی رزبنگال در PCR به وسیله هر دو ژن منفی بودند. 47 نمونه در آزمایش رایت و 49 نمونه در آزمایش کومبس رایت تیتر بالای 60: 1 داشتند. نتیجه گیری: روش PCR در مقایسه با روش‎های سرولوژیک در تشخیص بروسلوز انسانی دارای حساسیت و اختصاصیت بالاتری است. PCR با استفاده از ژن12/L7L دارای حساسیت مشابه ژن srRNA16 می‎باشد و می‎توان از آن در تشخیص بروسلوز انسانی استفاده نمود.
علی یار پیروزی، محمد جعفری، میرزا خلیل بهمنی، محمد آزادی، محمد مهدی فیض آبادی، روحی افکاری،
دوره 18، شماره 1 - ( فروردین 1394 )
چکیده

زمینه وهدف: کمبود آنزیم گلوکز6 -فسفات دهیدروژناز یک نقص آنزیمی است که به صورت ارثی منتقل می‌شود. کمبود این آنزیم باعث کاهش احیاء انرژی گلبول‌های قرمز و همولیز می‌گرددکه عامل بروز زردی شدید نوزادان است. هدف از این مطالعه بررسی کمبود آنزیم گلوکز 6 فسفات دهیدروژناز، هیپربیلی روبینمی و ناسازگاری خونی در نوزادن تازه متولد شده در شهر لارستان واقع درجنوب استان فارس بود که به دنبال برنامه ملی غربال‌گری نوزادن انجام شده است.

مواد و روش‌ها: این مطالعه به صورت توصیفی-مقطعی بر روی 12079 نوزاد متولد شده در شهرستان لارستان که از ابتدای سال 1389تا انتهای سال 1391 به مرکز غربال‌گری این شهرستان مراجعه کرده بودند، انجام شد. از پاشنه پای این نوزادان خون‌گیری به عمل آمد و با استفاده از روش فلوئورسنت لکه‌ای آنزیم گلوکز 6 فسفات دهیدوژناز مورد ارزیابی قرار گرفت. هم‌چنین از نظر گروه خونی، هماتوکریت، هموگلوبین، آزمایش کومبس، شمارش رتیکولوسیت و میزان بیلی روبین و اطلاعات دموگرافی بررسی شدند.

یافته‌ها: در این مطالعه از بین 12079 نوزاد غربال شده تعداد 2345 نوزاد دارای نقص آنزیمی گلوکز 6 فسفات دهیدوژناز بودند که درصد شیوع آن در بین نوزادان این شهرستان 41/19 درصد به دست آمد که نسبت به شهرهای دیگر کشور درصد بالایی است. شیوع گروه خونی O+ در بین فرزندان بیمار و در بین مادران آنها به طور چشم‌گیری بالاتر از گروه‌های خونی دیگر بود(به ترتیب 60 درصد و 56 درصد ). در 52 درصد از فرزندان بیمارهیپربیلی روبینمی و 12 درصد آنها از نظر تست کومبس غیرمستقیم مثبت بودند.

نتیجه‌گیری: درصد شیوع کمبود این آنزیم در دختران شهرستان لارستان کمی بیشتر از پسران این شهرستان است در حالی که با توجه به وابسته به X بودن، شیوع این بیماری باید در بین پسران بیشتر باشد.



صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی اراک می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Arak University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb