زمینه و هدف: افزایش مقاومت به انسولین، فاکتورهای التهابی و پارامترهای استرس اکسیداتیو با پیشرفت دیابت مرتبط است. این مطالعه با هدف اثرات مفید گز سین بیوتیک بر روی مقاومت انسولین، فاکتورهای التهابی و استرس اکسیداتیو در بیماران مبتلا به دیابت تیپ ۲ طراحی شده است.

مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی دو سوکور متقاطع بر روی ۶۲ بیمار دیابتیک در محدوده سنی ۷۰-۳۵ سال انجام شده است. بیماران بطور تصادفی برای مصرف یا گز سین بیوتیک (۶۲ نفر) یا گز معمولی (۶۲ نفر) برای ۶ هفته تقسیم شدند. سه هفته دوره استراحت (Wash-out) درنظر گرفته شد. گز سین بیوتیک حاوی ۱۰۷ باکتری لاکتوباسیلوس اسپوروژنز، ۰۴/۰ گرم گالاکتواولیگوساکارید اینولین و ۰۰۵/۰ گرم شیرین کننده استویا به ازای هر گرم بود. ترکیبات گز معمولی مشابه گز سین بیوتیک بجز لاکتوباسیوس اسپوروژنز و اینولین بود. بیماران روزانه ۳ عدد گز سین بیوتیک یا گز معمولی ۷ گرمی مصرف می کردند. نمونه خون ناشتا در ابتدا و ۶ هفته بعد از مداخله برای اندازه گیری مقاومت به انسولین، پروتئین واکنشگر C (hs-CRP) سرمی و بیومارکرهای استرس اکسیداتیو از بیماران گرفته شد.

یافته ها: مصرف گز سین بیوتیک، در مقایسه با کنترل، باعث کاهش معنی دار انسولین سرمی (۰۲/۰p=)، سطوح hs-CRP (۰۰۸/۰p=) شده است. مکمل یاری با گز سین بیوتیک همچنین منجر به افزایش معنی دار گلوتاتیون توتال پلاسما (۰۰۰۱/۰>p) در مقایسه با کنترل شده است.

نتیجه گیری: در مجموع، مصرف گز سین بیوتیک برای ۶ هفته منجر به کاهش انسولین، فاکتور التهابی hs-CRP سرمی و افزایش توتال گلوتاتیون پلاسمایی شده است.