جستجو در مقالات منتشر شده


3 نتیجه برای بدیعی

افسانه نوروزی، ابولفضل جعفری، رضا بدیعی، مریم قدیمی،
دوره 13، شماره 3 - ( 7-1389 )
چکیده

زمینه و هدف: درد پس از جراحی لوزه‌ها در کودکان شایع بوده و به علت مشکلات ناشی از آن از بین بردن درد ضروری است. لذا پژوهش حاضر با هدف دستیابی به بهترین شیوه استفاده از کتامین در کاهش درد پس از جراحی لوزه با حداکثر تاثیر و حداقل عوارض صورت پذیرفته است. مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه کارآزمایی بالینی دو سوکور بوده که برروی 92 کودک 3 تا 9 ساله کاندید جراحی لوزه انجام گرفته است. بیمارا به صورت تصادفی در دو گروه کتامین خوراکی و تزریقی ( هر گروه 46 نفر) تقسیم شدند. به تمام بیماران 30 دقیقه قبل از عمل 2میلی‌گرم/کیلوگرم آب سیب داده شد که افراد گروه تزریقی آب سیب بدون کتامین و گروه خوراکی آب سیب همراه با 5 میلی‌گرم/کیلوگرم کتامین دریافت کردند. 3 دقیقه قبل از جراحی در افراد گروه تزریقی 5/0 میلی‌گرم/کیلوگرم کتامین در اطراف لوزه تزریق و در گروه خوراکی همان حجم سالین تزریق شد. اطلاعات ثبت و جمع‌آوری شده و سپس با استفاده از تست‌های ویلکاکسون، من ویتنی و تی تست مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‎ها: اطلاعات دموگرافیک و فشار خون قبل و بعد از عمل بین دو گروه دریافت کتامین خوراکی و تزریقی تفاوت معنی‌داری نداشتند. از لحاظ مدت زمان انجام جراحی بین دو گروه اختلاف معنی‌دار مشاهده شد(006/0=p) به گونه ای که مدت عمل در گروه تزریقی کوتاهتر بود همچنین امتیاز درد در گروه تزریقی کمتر از گروه خوراکی بود. نتیجه‌گیری: کتامین در کاهش درد و عوارض پس از جراحی لوزه مؤثر است. استفاده از تزریق اطراف لوزه کتامین از شیوه‌ خوراکی مؤثرتر بود.
ابوالفضل جعفری، رضا بدیعی، مریم یارمحمد توسکی، بهیه کهنسال،
دوره 14، شماره 5 - ( دو ماهنامه آذر و دی 1390 )
چکیده

زمینه و هدف: کم شنوایی ناشی از صدا یک موضوع بالینی قابل توجه می‎باشد. هدف این مطالعه بررسی اثر ان-استیل سیستئین بر کاهش میزان کم شنوایی دایمی ناشی از سر و صدا در کارگران کارخانه هپکو اراک می‎باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، تعداد 118 نفر از شاغلین در کارگاه‌های شرکت هپکو، از مهر 1387 تا آبان 1388 و در محدوده سنی 52-20 سال با حداقل 5 سال سابقه کار در محیط کاری پر سر و صدا (بالای 85 دسی بل) در دو گروه مداخله و کنترل وارد مطالعه شدند. داروی فلویموسیل با ماده موثر ان-استیل سیستئن در گروه مداخله (قرص 600 میلی گرمی) و ویتامین B1 (300 میلی گرم) در گروه کنترل مورد استفاده قرار گرفت. پس از طی دوره مورد نظر، مجددا ادیومتری تون خالص صورت گرفت. نتایج: در گروه کنترل افت شنوایی مشهود بود که با افزایش سن و سابقه کار شدیدتر افت شنوایی افزایش پیدا می کرد. استفاده از دارونما )ویتامین ب) در جلوگیری از افت شنوایی بی اثر بود. در گروه مداخله افت شنوایی معناداری در فرکانس‌های بالا دیده نشد و در فرکانس 6000 حتی بهبودی نسبی نیز ملاحظه شد ولی با افزایش سن و سابقه کار افت شنوایی نمایان گردید،که این افت در مقایسه با گروه کنترل اندک بود. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که استفاده از ان-استیل سیستئن در درمان کم شنوایی ناشی از صدا در فرکانس‌های بالا تاثیرگذار می‎باشد. این مطالعه می تواند به عنوان مبنایی برای مطالعات بعدی در جهت کاهش آسیب‌های ناشی از صدا قرار گیرد.
پریسا بدیعی، بهروز گندمی، غلام عباس سبز، حدیث جعفریان،
دوره 18، شماره 3 - ( خرداد 1394 )
چکیده

زمینه و هدف: اسپور قارچ‏ها در طبیعت به مقدار زیاد وجود دارد و ممکن است موجب بیماری در افراد مستعد شود. رینوسینوزیت قارچی طی سال‏های اخیر افزایش قابل ملاحظه ای یافته است. هدف از این مطالعه، بررسی رینوسینوزیت قارچی در نمونه‏های به دست آمده از بیماران مبتلا به رینوسینوزیت مزمن که نیاز به جراحی اندوسکوپیک سینوس داشته‏اند و تعیین حساسیت گونه‏های جدا شده نسبت به داروهای ضد قارچی رایج بود.

مواد و روش‏ها: در یک بررسی مقطعی از افراد مبتلا به رینوسینوزیت مزمن که تحت عمل جراحی آندوسکوپیک سینوس قرار گرفتند، در ظرف‏های استریل حاوی نرمال سالین نمونه‏گیری به عمل آمد. آزمایشات میکروسکوپی و کشت روی محیط سابورود دکستروز آگار انجام شد. کمترین غلظت دارویی ممانعت کننده از رشد قارچ‏ها (MIC)برای هفت داروی رایج ضد قارچی به روش ایی تست برای گونه های جدا شده تعیین شد.

یافته‏ها: به طور کلی، نمونه‏های 102 بیمار بدون سابقه نقص سیستم ایمنی تحت آزمایش قرار گرفتند. 9 عدد از نمونه‏های کشت داده شده مثبت بودند که شامل 3 مورد آسپرژیلوس فومیگاتوس، 3 مورد پنیسیلیوم، 2 مورد آسپرژیلوس فلاووس و 1 مورد آلترناریا می‏شدند. متوسط سن بیماران 38 سال بود و 59 نفر از بیماران مرد و 43 نفر زن بودند. گونه‏های جدا شده حساسیت بیشتری نسبت به داروهای آمفوتریسین B و وریکونازول نشان دادند.

نتیجه‏گیری: از آن جایی که شیوع عفونت رینوسینوزیت قارچی کم می‏باشد، متأسفانه توجه کمتری به این بیماری می‏شود و زمانی که درمان با داروهای ضد میکروبی در بیماران موثر نباشد، درمان با داروهای ضد قارچی شروع می‏شود. تشخیص سریع و انتخاب داروی مناسب منجر به درمان مناسب در این بیماران خواهد شد.



صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی اراک می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Arak University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb