اکرم بیاتی،
دوره 1، شماره 2 - ( 1-1376 )
چکیده
مقالات اخیرا منتشر شده استفاده از یک ضد عفونی کننده موضعی را برای بند ناف ار زمان جدائی آن پیشنهاد می کنند. احتمالا بند ناف مهمترین مکان در معرض خطر ایجاد کلونی باکتریائی خصوصا استاف ارئوس می باشد. پس تاثیر زیادی در ایجاد عفونت و مرگ و میر نوزادان دارد. هگزاکلروفن همچنین می تواند در نواحی زیر بغل ، کشاله ی ران و پرینه جهت جلوگیری و یا کاهش کلونیزاسیون استافیلوکوک ارئوس مقاوم به متی سیلین مورد استفاده قرار گیرد.
زهره عنبری، سوگند تورانی، محمود محمودی،
دوره 2، شماره 9 - ( 1-1378 )
چکیده
پژوهش حاضر، یک مطالعه مقطعی بوده که بر روی بیماران بستری شده مرکز درمانی آموزشی ولیعصر (عج) در شهر اراک در نه ماهه اول سال 1378 انجام شده است .
هدف از انجام این تحقیق ، تععین ارتباط بین عفونتهای بیمارستانی با سن و جنسیت بیماران بستری شده ، تعیین عفونتهای بیمارستانی بر حسب نوع عفونت ، نوع بخش و نوع میکروارگانیزم مسوول عفونت بوده است.
بیشترین درصد عفونتهای بیمارستانی در مردان با 3/8% و در زنان با 1/7% مشاهده گردید (p<0.05). بدین ترتیب ارتباط معنی داری بین عفونتهای بیمارستانی با جنسیت بیماران بستری شده مشاهده گردید. همچنین بیشترین درصد عفونت ،مربوط به بخش ICU جراحی با 6/34% (p<0.05)و شایعترین نوع عفونت ، عفونت محل جراحی (SSI) بوده است . بدین ترتیب اختلاف معناداری بین عفونت بیمارستانی با نوع عفونت و نوع بخش وجود داشته است .
شایعترین نوع میکروارگانیزم مسوول عفونت ، استافیلوکوک اورئوس (S.aureus) با فراوانی 41/1% بوده است که در حقیقت باکتری های گرام مثبت ، عامل ایجاد عفونتهای بیمارستانی محسوب گردیدند.
داود حکمت پو،
دوره 2، شماره 9 - ( 1-1378 )
چکیده
این مطالعه به منظور تعیین میزان بروز و نوع عوامل باکتریایی یا ویروسی عفونت های دستگاه تنفسی (R.T.I)در خلال یک دوره ی همه گیری عفونت طراحی شده است. در سال 1991 و 1992 حین برگزاری مراسم حج در مکه المکرمه تعداد 395 نمونه خلط و 761 سوآب آغشته به ترشحات حلق از بیمارانی که علایم عفونت های دستگاه تنفسی را داشتند و به یک بیمارستان و سه درمانگاه ارجاع داده شده بودند، جمع آوری شد. همچنین تمام 761 سوآب حلق متعلق به هر دو مراسم حج در سال های مذکور به منظور وجود پاتوژنزهای ویروسی همراه با تعیین آنتی بادی های منوکلونال اختصاصی در 7 ویروس شناخته شده ی عامل عفونت های تنفسی، غربالگری شد. پاتوژنزهای باکتریایی در 118 نمونه (29/9%) دیده شد. در مراسم حج سال 1991 هموفیلوس آنفلوانزا شایع ترین پاتوژن باکتریایی (10%) و پس از آن کلبسیلا پنومونیه (5/2%)، استرپتوکوکوس پنومونیه (4/8%)، استافیلوکوکوس اورئوس (3/8%) و استرپتوکوکوس پایوژنز (2/4%) بود. در مراسم حج سال 1992 کلبسیلاپنومونیه دارای بیشترین شیوع (15/1%) و پس از آن هموفیلوس آنفلوانزا و استرپتوکوکوس پنومونیه (12/3%) بودند. غربالگری تمام نمونه های خلط از نظر باکتری اسید-فاست نشان داد که میزان بروز توبرکلوز سل 1% بوده است. تمام نتایج کشت 761 سوآب حلق از نظر وجود باکتری منفی بود بجز استرپتوکوکوس پایوژنز که در نمونه های مربوط به 7 بیمار وجود داشت. در 148 نمونه (19/5%) ویروس آنفلوانزای A و آدنوویروس شایع ترین ویروس ها بود. الگوی شیوع ویروسی در مراسم حج سال های 1991 و 1992 قابل شناسایی بود. آنفلوانزا A و آدنوویروس از ویروس های شایع بودند. بنابراین دو نوع ویروس بتیستی هدف اقدامات پیشگیری کننده ی آینده باشد.
عبدالعزیز رستگار لاری، احمدرضا شمشیری، فرامرز مسجدیان، علیرضا سالک مقدم،
دوره 4، شماره 2 - ( 4-1380 )
چکیده
اگرچه رژیم های آنتی بیوتیکی موثر و تایید شده به طور رایج برای درمان عفونت های ادراری غیر پیچیده وجود دارد ولی یافتن رژیم های درمانی جدیدی که با تاثیر مشابه بتوانند طول درمان را کوتاه، عوارض جانبی کم تر و هزینه را پایین بیاورند، مفید خواهد بود. مطالعه حاضر برای ارزیابی حساسیت باکتری های گرم منفی جدا شده از بیماران بستری مبتلا به عفونت مجاری ادراری نسبت به افلوکساسین در مقایسه با سفتریاکسون و سایر آنتی بیوتیک های متداول تدوین شده است. 408 نمونه باسیل گرم منفی از بیماران بستری و سرپایی مبتلا به عفونت ادراری در مدت پاییز و زمستان 1378 از بیمارستان رسول اکرم (ص) تهران جدا گردید و حساسیت آنها نسبت به آنتی بیوتیک های مختلف سنجیده شد. حداقل غلظت مهاری(MIC) افلوکساسین و سفتریاکسون بر اساس توصیه های کمیته ملی معیارهای آزمایشگاهی بالینی(NCCLS) بررسی گردید. ارگانیسم های جدا شده به ترتیب شیوع عبارت بودند از ایشریشیاکلی (68/3%)، سویه های پسودوموناس (15/4%)، سویه های انتروباکتر (6/7%)، سویه های پروتئوس (6/25%) و کلبسیلا (3/4%)، در مجموع درصد مقاومت سوش ها نسبت به آمپی سیلین، تریمتوپریم/ سولفامتوکسازول، نالیدیکسیک اسید، نیتروفورانتوئین، جنتامایسین، افلوکساسین و سفتریاکسون به ترتیب 86/8، 51/4، 24/8، 6/2، 13/27 و 14 درصد به دست آمد. انتروباکتریاسه نسبت به افلوکساسین حساس تر بودند. (99%) ولی انواع پسودوموناس ها حساسیت ضعیفی داشتند (60% حساس). همچنین بیش ترین مورد مقاومت نسبت به سفتریاکسون نیز مربوط به سویه های پسودوموناس بود. نتایج به دست آمده از این مطالعه نشان می دهد که افلوکساسین و سفتریاکسون به طور معنی داری(P<0/05) از سایر آنتی بیوتیک های مورد استفاده از نظر آزمایشگاهی موثرتر می باشند ولی این دو نسبت به یکدیگر از نظر اثر آزمایشگاهی بر گرم منفی های ایجاد کننده عفونت ادراری اختلاف معنی داری ندارند. با توجه به مزایای افلوکساسین بر سفتریاکسون در خصوص امکان مصرف خوراکی و جذب مناسب و طیف اثر وسیع، مطالعات گسترده بالینی با افلوکساسین برای بیماران دچار عفونت ادراری بستری توصیه می شود.
مینا میرنظامی، فرشیده دیدگر، اکبر حسن پور، حسین سرمدیان،
دوره 13، شماره 1 - ( 2-1389 )
چکیده
زمینه و هدف: علامت بالینی بیماری هرپس سیمپلکس به صورت وزیکول‌هایی بر روی زمینه اریتماتو است که بعد از بهبودی ضایعات اولیه، ویروس در گانگلیون‌های عصبی حسی باقی مانده و در بعضی موارد از جمله انجام جراحی داخل جمجمه‌ای بر روی اعصاب، جراحی دندان، استرس‌ها و هیجان‌ها مجدداً فعال می‌شود. نوع منتشر یا سیستمیک عفونت در افراد مبتلا به نقص سیستم ایمنی و گاهی در افراد سالم مشاهده می‌شود. در بیشتر موارد نوع منتشر عفونت، درگیری ارگان‌های داخلی دیده شده است و درگیری پوست به صورت منتشر تنها در یک مورد گزارش شده و بیمار ما دومین مورد عفونت منتشر پوستی با هرپس سیمپلکس می‌باشد. مورد: آقای 38 ساله متعاقب تصادف و ضربه به سر به علت هماتوم اپیدورال تحت عمل جراحی کرانیوتومی وسیع قرار می‌گیرد و حدود 10 روز بعد از عمل ضایعات وزیکولی منتشر ابتدا در صورت و سر و سپس تنه و اندام‌ها با اریتم اطراف ظاهر می‌شود. تب از 5 روز قبل از ظهور بثورات وجود داشته، در معاینه سیستمیک و بررسی‌های آزمایشگاهی به جز کم خونی و لکوسیتوز نکته دیگری وجود نداشت. بیمار با تشخیص احتمالی عفونت هرپس سیمپلکس و مولوسکوم کونتاژیوزرم و با احتمال کمتر بیماری‌های تاولی تحت بیوپسی پوست قرار گرفت. در بیوپسی پوست وزیکول داخل اپیدرمی همراه با نکروز وسیع اپیدرم به همراه سلول‌های غول آسای چند هسته‌ای به همراه اجسام داخل هسته‌ای مشاهده گردید. در داخل وزیکول‌ها تعداد زیادی سلول‌های نوتروفیلیک و در درم زیرین ارتشاح سلول‌های التهابی دیده شد. با توجه به گزارش پاتولوژی عفونت با ویروس هرپس انسانی تأیید گردید. نتیجه گیری: درگیری منتشر پوستی با ویروس هرپس انسانی حتی بدون داشتن زمینه در افراد سالم هم می‌تواند دیده شود.
امید تیمورنژاد، اشرف محبتی مبارز، رضا حسینی دوست،
دوره 13، شماره 2 - ( 4-1389 )
چکیده
زمینه و هدف: انتروکوکسی‌های مقاوم به ونکومایسین سومین عامل مهم عفونتهای بیمارستانی بعد از استافیلوکوکسی و اشرشیا کولی می‌باشند. هدف از این مطالعه ارزیابی الگوی مقاومت انتروکوکسی‌های مقاوم به ونکومایسین نسبت به آنتی بیوتیک‌های پیشنهاد شده توسط انستیتو استاندارد آزمایشگاه های بالینی می‌باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی- آزمایشگاهی 833 انتروکوکسی از بیمارستان‌های منتخب تهران از نمونه‌های ادرار، خون، زخم و سایر نمونه‌ها جمع‌آوری و بعد از تایید ایزوله‌ها، با استفاده از دیسک 30 میکروگرمی ونکومایسین و رقت سازی در آگار با استفاده از پودر ونکومایسین، انتروکوکسی‌های مقاوم به ونکومایسین جداسازی و حداقل غلظت بازدارنده آنها تعیین شد سپس حساسیت این انتروکوکسی‌ها نسبت به آنتی بیوتیک‌های پیشنهاد شده در استاندارد (100 M) انستیتو استاندارد برای درمان انتروکوکسی ارزیابی شد. یافته ها: از 833 انتروکوکسی جدا شده به ترتیب 4 و 5/38 درصد دارای مقاومت سطح بالا و مقاومت سطح پایین نسبت به ونکومایسین بودند. 85، 97، 42، 94، 30، 70، 24 و 6 درصد از آنهایی که دارای مقاومت سطح بالا بودند نسبت به آمپی‌سیلین، پنی‌سیلین، تتراسیکلین، ریفامپین، کلرامفنیکل، جنتامیسین، سینرسید و لینوزولید مقاوم بودند. تمامی این انتروکوکسی‌های مقاوم به ونکومایسین به نیتروفورانتوئین حساس بودند. نتیجه‌گیری: در این مطالعه تمامی انتروکوکسی‌های مقاوم به ونکومایسین نسبت به نیتروفورانتوئین حساس بودند و این آنتی بیوتیک به عنوان یک داروی انتخابی در عفونتهای ادراری می‌تواند برای درمان انتروکوکسی‌های مقاوم نیز مناسب معرفی گردد.
فرشیده دیدگر، مجید اکبری، حسین سرمدیان، معصومه صوفیان،
دوره 13، شماره 3 - ( 7-1389 )
چکیده
زمینه و هدف: تب مالت یک بیماری مشترک انسان و دام با انتشار جهانی و یک بیماری شایع در ایران و اندمیک در استان مرکزی است. استئومیلیت بروسلایی یک بیماری نادر است. ما یک مورد استئومیلیت بروسلایی استخوان تیبیا متعاقب تروما را گزارش کردیم. مورد: بیمار آقای 22 سالهای است که به علت زخم مزمن و درناژ شونده استخوان تیبیا مراجعه کرده است. بیمار 3 سال قبل سابقه تروما به استخوان تیبیا داشته است برای وی پروتز گذاری در موضع صورت می‌گیرد که به دنبال عفونت در مرحله بعدی پروتز خارج میگردد رنگ آمیزی نمونه بافتی باسیلهای گرم منفی را نشان داد و در کشت ترشحات بروسلا رشد کرد. نتیجه گیری: این مورد به دلیل نادر بودن و آموزشی بودن بیمار از نظر احتمال جایگزین شدن بروسلا در مواضع زخم مزمن یا وجود جسم خارجی گزارش شده است. با وجود غیر شایع بودن تب مالت باید به عنوان یک علت احتمالی استئومیلیت در بیمار با سابقه تماس با حیوانات در نظر گرفته شود.
امین طالبی بزمین ابادی، اشرف محبتی مبارز، ترنگ تقوایی،
دوره 13، شماره 3 - ( 7-1389 )
چکیده
زمینه و هدف: در جوامع غربی ژن iceA هلیکوباکتر پیلوری به عنوان یک مارکر ژنتیکی مرتبط با زخم معده گزارش شده است. هدف از این مطالعه، بررسی شیوع ژنوتیپ‌های iceA هلیکوباکتر پیلوری و ارتباط آن با زخم معده در ایران بوده است. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر با روش مشاهده‌ای بر روی 75 نفر بیمار انجام شده است. نمونه‌های بیوپسی بیماران جهت حضور هلیکو باکتر پیلوری با تست اوره آز، ژن glmM و کشت تایید و تغییرات آللیک ژنوتیپ‌های 1iceA و 2iceA نیز با PCR تعیین شدند. یافته‌ها: در این مطالعه دو الل 1iceA و 2iceA در بیماران مبتلا به زخم معده شناسایی شدند. ژنوتیپ 1iceA (64 درصد) فراوانی بالاتری نسبت به از ژنوتیپ 2iceA (3/21 درصد) داشت. سویه‌های 1iceA بیشتر در بیماران دارای زخم معده مشاهده شدند. در این پژوهش هیچ گونه ارتباط معنی‌داری بین ژنوتیپ‌های iceA با عواقب کلینیکی بعد عفونت مشاهده نشد(71/0p=). نتیجه گیری: این مطالعه ارتباط معنی‌دار دو طرفه‌ای را بین ژنوتیپ‌های iceA و وقوع بیماری زخم معده (PUD) را تایید می‌کند. نتایج حاکی از آنست که ژن 1iceA می‌تواند به عنوان یک مارکر قابل اطمینان در پیش‌گویی عواقب کلینیکی عفونت هلیکوباکتر پیلوری مورد استفاده قرار گیرد. لذا تحقیقات بیشتر invitro و invivo برای رسیدن به یک توافق عمومی در این مورد ضروری به نظر می‌رسد.
محمود بهمنی، مصطفی قربانی، حسن ممتاز، احسان بهمنی، محمود رفیعیان،
دوره 13، شماره 4 - ( 11-1389 )
چکیده
زمینه و هدف: گونه های کاندیدا از مهم ترین عوامل عفونت های قارچی در انسان و حیوان می باشند. با افزایش روز افزون مقاومت دارویی، تلاش برای تهیه داروهای ضد قارچی یا ضد میکروبی ضرورت دارد. لذا این تحقیق با هدف بررسی اثر بخشی عصاره اتانولی گیاه گل میمونی بیابانی در مقایسه با آمفوتریسین B بر روی مخمر کاندیدا آلبیکانس در شرایط آزمایشگاه صورت پذیرفت. مواد و روش‌ها: در یک مطالعه آزمایشگاهی تجربی، اثرات ضد کاندیدایی عصاره اتانولی گیاه گل میمونی بیابانی و آنتی بیوتیک آمفوتریسین B با استفاده از روش رقتسازی در محیط مایع (رقت سازی در لوله) تعیین گردید. آنالیز دادهها در نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمونهای تی زوجی و تی مستقل بررسی گردید. یافته‌ها: حداقل غلظت مهاری (MIC)عصاره گل میمونی بیابانی بر کاندیدا آلبیکانس برابر56/1 در 600 ODدر تکرار اول بود که برابر با 59 درصد می باشد. MIC عصاره اتانولی گل میمونی برای600 ODبرابر 68/1 معادل با 58 درصد در تکرار دوم به دست آمد و برای آمفوتریسین B برابر با 59 درصد بود و بین حداقل غلظت ممانعت از رشد سریهای مختلف گل میمونی و آمفوتریسین اختلاف معنی‌داری مشاهده نگردید. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که عصاره اتانولی گل میمونی بیابانی نیز اثرات ضدقارچی نزدیک و مشابه به آمفوتریسین B دارد.
عذرا کنارکوهی، حوریه سلیمان جاهی، شهاب فلاحی، حسین ریاحی مدوار، زهرا مشکات،
دوره 13، شماره 4 - ( 11-1389 )
چکیده
زمینه و هدف: ویروس های پاپیلوما بر اساس قدرت و پیش آگهی سرطانهای ایجاد شده توسط آنها با استفاده از پروتئینهای ویروسی E6 وE7 به سه گروه با خطر بالا، پایین و متوسط تقسیمبندی میگردند. امروزه از روش‌های مختلف مدل سازی در پزشکی بالینی، در تشخیص بیماریها و بررسی ویژگیهای مولکولی آنها استفاده می‌شود. در میان روش‌های نوین مدلسازی، سیستمهای فازی از جایگاه ویژهای در زمینههای مختلف علوم برخوردارند. هدف از این مطالعه به کارگیری یک مدل هوشمند ریاضی برای پیش بینی قدرت سرطانزایی ویروس پاپیلومای انسانی بر اساس تعدادی از ویژگیهای بیوشیمیایی پروتئین E7 می باشد. مواد و روش‌ها: در این تحقیق با استفاده از سیستم استنتاج فازی - عصبی تطابقی(ANFIS) روش جدیدی جهت تخمین میزان سرطانزایی ویروس‌های پاپیلومای جدا شده از بیماران ارائه شده است. فرآیند توسعه و ارزیابی مدل با استفاده از مجموعه دادههای واقعی و معیارهای آماری و گرافیکی مختلفی صورت گرفته است. بدین منظور با تهیه دادههای بیوشیمیایی و بیوفیزیکی مورد نیاز در مورد ژنE7 از اطلاعات موجود، اقدام به ایجاد مدل مورد نظر شد. در مرحله بعد نتایج حاصل از مدل با دادههای واقعی اعتبار یابی شد. یافته‌ها: طبق نتایج تحقیق، مدل ایجاد شده قادر به پیش بینی موفقیت آمیز سرطانزایی پاپیلوما ویروس‌ها است. مقادیر RMSE و R2 مربوط به مدل در مرحله آموزش به ترتیب برابر 18/101 و99/0 و در مرحله ارزیابی 8/173و 94/0 به دست آمد. نتیجه گیری: طبق نتایج به دست آمده، استفاده از مدل تطبیقی استنتاج فازی – عصبی، دقت تخمین شدت پدیده سرطان زایی ویروس را به میزان قابل توجهی بهبود میبخشد. روش ارائه شده در این تحقیق رهیافت جدیدی در تخمین سرطان زایی محسوب شده و به خوبی قابلیت اتصال و ترکیب با مدلهای بالینی و نیز بهنگام سازی با توجه به شرایط واقعی را دارد.
عذرا کنارکوهی، مهرداد روانشاد، منوچهر رسولی، زهره شریفی، شهاب فلاحی،
دوره 14، شماره 1 - ( 1-1390 )
چکیده
زمینه و هدف: ویروس تورکوتنو اولین سیرکوویروس انسانی است که در سال 1997 در ژاپن از بیماران مبتلا به هپاتیت با عامل ناشناخته، جداسازی گردید. از آن زمان تا کنون مطالعات متعددی بر روی جنبههای مختلف عفونت زایی این ویروس انجام شده است. هدف مطالعه حاضر، شیوع ویروس تورکوتنو در مبتلایان به هپاتیتC شهر شیراز با استفاده از دو جفت پرایمر مختلف می‌باشد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی نمونه‌های خون 240 بیمار مبتلا به هپاتیت C مزمن مراجعه کننده به مرکز تحقیقات بالینی استاد البرزی شیراز از نظر وجود DNA ویروس تورکوتنو توسط روش واکنش زنجیره ای پلی مراز با استفاده از دو جفت پرایمر مختلف مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون آماری کای دو تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: از تعداد240 بیمار مورد مطالعه، 220 نمونه (92درصد) به وسیله پرایمرهای ناحیه 5΄-UTRو 12 نمونه (5 درصد) به وسیله پرایمرهای ناحیه N22 مثبت بودند. براساس اطلاعات دموگرافیک، تفاوتی بین میزان شیوع ویروس تورکوتنو در جنس مرد و زن موجود نبود. نتیجه گیری: شیوع ویروس تورکوتنو در بین بیماران مبتلا به هپاتیت C مزمن با استفاده از پرایمرهای ناحیه5΄-UTR بالا بود و تقریباً با مطالعات کشورهای دیگر همخوانی داشت اما با استفاده از پرایمرهای ناحیه N22 در این مطالعه شیوع پایینتری به دست آمد. در مجموع ارتباط معنی‌داری بین جنس با میزان شیوع ویروس وجود نداشت. شیوع بحث انگیز و یا حتی بالای ویروس در بین بیماران مبتلا به هپاتیتC ضرورت مطالعات بیشتری را در زمینه ارتباط این دو ویروس ایجاد می‌کند.
مانا شجاع پور، لاله شریعتی، علی کریمی، بهنام زمانزاد،
دوره 14، شماره 1 - ( 1-1390 )
چکیده
زمینه و هدف: حضور ژن های بتالاکتاماز وسیع الطیف نقش مهمی در ایجاد مقاومت سویه‌های مولد این آنزیم‌ها به آنتی بیوتیک‌های بتا لاکتام ایفا می‌کنند. مقاومت باکتری‌های گرم منفی از جمله پسودوموناس آئروژینوزا نسبت به آنتی بیوتیک‌های مختلف، به خصوص بتا لاکتام و کرباپنم به طور روزافزون گزارش شده است. این مطالعه با هدف بررسی شیوع ژن بتا لاکتالاز TEM-1 در ایزوله‌های پسودوموناس آئروژینوزا توسط روش PCR دوگانه انجام گردید. مواد و روش‌ها: در این بررسی توصیفی- تحلیلی، 175 ایزوله باکتری پسودوموناس آئروژینوزا که از بیماران سوختگی بستری در بخش سوختگی جمع‌آوری شده بود، مورد بررسی باکتریولوژیک قرار گرفت. نمونه‌ها بر طبق روش‌های استاندارد، کشت و شناسایی گردیدند. سپس، فراوانی سویه‌های تولیدکننده بتالاکتامازهای وسیع الطیف، با روش Combined Disk تعیین گردید. DNA با روش جوشانیدن استخراج شده و از نظر وجود ژن TEM-1 توسط روش PCR دو گانه مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: در این مطالعه، از مجموع 175 ایزوله پسودوموناس آئروژینوزا، در 66 ایزوله(7/37 درصد) فتوتیپ بتالاکتاماز وسیع الطیف مثبت مشاهده شد. که از این تعداد، 15/15 درصد دارای ژن مقاومت بتالاکتاماز TEM-1 بودند. نتیجه گیری: با توجه به شیوع رو به افزایش سویه‌های تولید کننده بتا لاکتامازهای وسیع الطیف، استفاده از پروتکل درمانی مناسب بر اساس تعیین الگوی آنتی بیوگرام سویهها، قویاً توصیه می‌شود.
آمنه علائین، آزاده علائین، حوریه علائین،
دوره 14، شماره 4 - ( 7-1390 )
چکیده
مقدمه: مایکوباکتریوم مارینوم یک مایکوباکتر آتیپیک است که باعث ایجاد عفونت پوستی به نام گرانولوم آکواریوم در افراد شاغل در محیط های مرتبط با آب، به صورت ضایعات قرمزرنگ پاپولوندولار یا پلاک مانند در اندام ها می شود.
مورد: خانم 25 ساله با ندول اریتماتو بدون درد در پشت انگشت چهارم دست چپ از حدود 4 ماه قبل مراجعه نمود که در محل نگهداری ماهی های زینتی در خمین مشغول به کار بود. در معاینه سیستمیک، یافته اختصاصی دیگری نداشت. در آزمایشات به عمل آمده نکته پاتولوژیک یافت نشد. از ضایعه، بیوپسی به عمل آمد که گرانولوم سوپوراتیو گزارش شد ولی رنگ آمیزی PAS و زیل نلسون منفی بود. بیمار با تشخیص گرانولوم آکواریوم تحت درمان با داکسی سایکلین 100 میلی گرم دو بار در روز به مدت دو ماه قرار گرفت و ضایعات بهبودی کامل یافت.
نتیجه گیری: در بیمارانی که سابقه کار در محیط های مرتبط با آب را دارند چنانچه با ضایعه قرمز رنگ پاپولوندولار یا پلاک مانند در اندام ها مراجعه کنند بایستی احتمال گرانولوم آکواریوم ناشی از عفونت با مایکوباکتریوم مارینوم مد نظر قرار گیرد و بیوپسی از ضایعه و کشت انجام شود.
شهاب فلاحی، مهرداد روانشاد، عذرا کنارکوهی،
دوره 14، شماره 4 - ( 7-1390 )
چکیده
زمینه و هدف: واکنش زنجیره پلیمراز(PCR) رایج ترین تکنیک در عرصه زیست شناسی مولکولی است که برای تکثیر یک توالی اختصاصی اسید نوکلئیک به کار می‌رود. پرایمرهای دژنره دارای توانایی تکثیر توالی‌های وابسته اما متفاوت هستند. هدف مطالعه حاضر استفاده از دو جفت پرایمر دژنره در ترکیب با Hemi Nested PCR برای تشخیص ناحیه V3-Loop ژن پوشش طیف وسیعی از ساب تایپ‌های ویروس HIV-1 است.
مواد و روش ها: در مطالعه تجربی حاضر یک جفت پرایمر دژنره طراحی و بهینه سازی گردید و در ترکیب با Hemi Nested PCR برای تشخیص ناحیه V3-Loop ژن env طیف وسیعی از ژنوتیپ‌های ویروس HIV-1 که دارای تغییرات نوکلئوتیدی بسیار شدید است استفاده گردید. روش طراحی شده، برروی 40 نمونه سرم مثبت HIV، 10 کنترل منفی و ژنوم انسانی و 5 نمونه از هر کدام از ویروس‌های HBV,HCV,HGV,TTV انجام شد.
یافته‌ها: پس از بهینه سازی، در 35 مورد از 40 نمونه مثبت باند مورد نظر مشاهده شد. در هیچ یک از نمونه‌های کنترل منفی انسانی و ویروسی هیچ باندی مشاهده نشد. علاوه بر آن در نمونه‌های مثبت باند غیر اختصاصی تشکیل نشده بود.
نتیجه گیری: در این مطالعه علاوه بر PCR متداول، از دو پرایمر دژنره با قابلیت اتصال به نواحی اختصاصی از ژنوم استفاده گردید. در حقیقت محصولات PCR واکنش اول به عنوان DNA الگو برای یک جفت پرایمر داخلی مورد هدف قرار می‌گیرد و منجر به تولید محصولاتی با اندازه‌های کوچک‌تر و با حساسیت بالاتر به دلیل دژنره بودن، خواهد بود. بر اساس یافته‌های مطالعه، روش طراحی شده دارای مزیت‌هایی شامل تأیید محصولات اولیه و افزایش حساسیت روش تشخیص می‌باشد.
مهدی پریان ، مهدیه موندنی‌زاده، سمیرا محمدی یگانه، بهزاد خوانساری نژاد،
دوره 14، شماره 5 - ( 9-1390 )
چکیده
زمینه و هدف: ویروس نقص ایمنی انسانی نوع 1 و ویروس هپاتیت C از جمله مهمترین عوامل عفونی منتقل شونده از طریق خون محسوب می‌شوند و از این رو تشخیص صحیح، دقیق و حساس این ویروس‌ها در افراد آلوده و خون‌های اهدایی از اهمیت بسیاری برخوردار است. به علت وجود برخی از محدودیت‌های روش‌های سرولوژیک در تشخیص این عوامل عفونی، هدف این مطالعه استفاده از روش‌های مولکولی سریع و حساس همچون Real-time PCR می‌باشد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه آزمایشگاهی، یک روش Real-time PCR Multiplex خانگی بر مبنای استفاده از رنگ SYBR GreenI راه اندازی شد که در آن با استفاده از آنالیز منحنی ذوب می‌توان عفونت منفرد و یا هم زمان ویروس نقص ایمنی انسانی نوع 1 و ویروس هپاتیت C را در نمونه‌های پلاسمای بیماران شناسایی نمود. آنالیز آماری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 انجام شد
یافته‌ها: نتایج به دست آمده از انجام واکنش‌های مختلف بر روی چندین نمونۀ بالینی نشان داد که حساسیت تجزیهای (آنالیتیکی) روش راه اندازی شده برای ویروس نقص سیستم ایمنی نوع 1 معادل 200 کپی در هر میلی لیتر 200 و برای ویروس هپاتیت C برابر 100 کپی در هر میلی لیتر است. به علاوه نشان داده شد که پرایمرهای طراحی شده برای هر ویروس هیچ‌گونه واکنش متقاطعی با یکدیگر و سایر عوامل مداخله گر ندارند.
نتیجه گیری: با توجه به سطح حساسیت و ویژگی مناسب، کاربرد آسان، هزینه نسبتاً کم و آنالیز سریع نمونه‌ها، این روش می‌تواند یک روش سریع و مناسب برای تشخیص موثر و آسان ویروس نقص ایمنی انسانی نوع 1 و ویروس هپاتیت C در نمونه‌های پلاسما باشد.
نادر زرین فر، بابک عشرتی، شهلا خرمی ، مجتبی احمدلو، زهره عنبری، حسین دهقان،
دوره 14، شماره 6 - ( 11-1390 )
چکیده
زمینه و هدف: آنفولانزا یک بیماری حاد دستگاه تنفسی است که در اثر ویروس آنفولانزا ایجاد می‌شود. همهگیریهای آنفولانزا هر ساله گزارش می‌شوند و پاندمی با فواصل متغیر اتفاق میافتد. اکثر موارد مرگ و میر، ناشی از بیماری زمینهای و عوارض آنفولانزا است. در این مطالعه به بررسی ده مورد مرگ ناشی از آنفولانزای نوع A (H1N1) در پاندمی 2010-2009 پرداختهایم.
مواد و روش ها: این مطالعه از نوع بررسی علت مرگ و میر می‌باشد و بر اساس اطلاعات بیماران حاصل شده است. متغیرها شامل اطلاعات دموگرافیک بیماران، بیماری زمینهای، عفونت ثانویه، تاخیر شروع درمان، عدم تجویز دارو بوده است. دادههای جمع‌آوری شده با محاسبات شاخصهای مرکزی و پراکندگی با نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: از ده مورد مرگ ثابت شده با ویروس H1N1 استان مرکزی، میانه سنی 30 سال و از نظر بیماری‌های زمینهای 90 درصد موارد مرگ و میر واجد بیماری زمینهای و 10 درصد بدون بیماری زمینهایاند. تاریخ فوت 90 درصد بیماران در مهر و آبان و10 درصد در آذر و دی می‌باشد. بیشترین میزان مرگ و میر در استان مرکزی میانه سنی 30 سال مبین وجود مرگ و میر بیشتر در گروه سنی بالغین بوده است.
نتیجه گیری: مهمترین عامل فوت، تاخیر در شروع درمان ضد ویروس می‌باشد که نشانه اهمیت شروع به موقع دارو می‌باشد و پزشکان در صورت شک بالینی برای گروههای پر خطر باید درمان اختصاصی را هر چه سریعتر شروع کنند تا میزان مرگ و میر کاهش یابد.
افسانه کرمی، احمدرضا مبین، منیژه جزپناهی، معصومه ساروخانی،
دوره 14، شماره 7 - ( 12-1390 )
چکیده
زمینه و هدف: بروسلوز در کشور ما یک بیماری اندمیک می‌باشد و درمان آن به عنوان یک مشکل بهداشتی مطرح است. این مطالعه با هدف ارزیابی تاثیر تجویز استروئید بر روی علائم بیماری افراد مبتلا به بروسلوز حاد، تحت حاد و مزمن طراحی شده است.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه کارآزمایی کنترل شده تصادفی، تعداد 48 بیمار مبتلا به بروسلوز به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول شامل 30 نفر تحت درمان با رژیم استاندارد به علاوه دگزامتازون (4 میلیگرم 3 بار در روز به مدت 5 روز) و گروه دوم شامل 18 نفر تنها تحت درمان با رژیم استاندارد قرار گرفتند. نتایج تجویز کورتیکواستروئید با تکیه برعواملی نظیر وضعیت بالینی بیماران، طول مدت بستری، طول دوره بیماری، شدت درد و استفاده از مسکن مورد ارزیابی قرار گرفت. اطلاعات جمع‌آوری شده با استفاده از آزمونهای مجذور کای، فیشر، تی مستقل و من- ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: اختلاف آماری معنی‌داری بین میانگین طول مدت بستری در بیمارستان، طول دوره بیماری و استفاده از مسکن خوراکی و تزریقی بیماران دو گروه مشاهده نشد(05/0>p). همچنین، تفاوت آماری معنی‌داری بین میانگین کاهش شدت درد در بیماران گروه 1 و 2 مشاهده نشد(05/0>p).
نتیجه گیری: با توجه به یافته‌های مطالعه به نظر نمیرسد که کورتیکواستروئید موجب تغییر معنی‌دار دوره بالینی بیماری بروسلوز شود. با وجود این، توصیه می‌شود در کارآزمائیهای کنترل شده با حجم نمونه بیشتری مورد بررسی قرار گیرد.
ناصر پارسا، امیر الماسی حشیانی،
دوره 14، شماره 7 - ( 12-1390 )
چکیده
بروسلوز در انسان یک بیماری عفونی است که توسط باکتری بروسلا تولید می‌شود. سالیانه در حدود 150 بیمار جدید از یک جمعیت 330 میلیونی آمریکایی گزارش داده می‌شود. این باکتری‌های کوچک و گرم منفی، در سلول‌های فاگوستی‌ها رشد می‌کنند که قادرند از حیوانات مختلف به انسان انتقال یابند و منجر به تولید بیماری عفونی شوند. عفونت این باکتری باعث تظاهر علائم جسمانی می‌شود که شبیه به بیماری آنفلوانزا است. باکتری بروسلا در نمونه‌های خون و مغز استخوان در آزمایشگاه دیده شده و همچنین وجود آنتی بادی این باکتری در خون در 2 هفته متوالی آزمون می‌شود. بسته به میزان عفونت، بهبودی بیماری ممکن است تا چند ماه طول بکشد. این باکتری باعث بیماری عفونی در بافت‌های قلب، مغز و استخوان می‌شود. واکسن رایجی برای این بیماری در انسان وجود ندارد ولی واکسن باکتری زنده وجود دارد که در مورد تجویز آن بایستی با پزشک معالج مشورت شود. مطالعات ژنتیکی این باکتری در بیماران عفونی نظر پژوهشگران را به سرطان در انسان‌ها معطوف کرده است. ارتباط بین عفونت بروسلا و تومور مدولوبلاستوما در مغز بچه‌ها و تورم گرانولوماتوز در بیضه مردها گزارش شده است. عملکرد این بیماری شبیه به عفونت باکتری هلیوباکترپیلوری است که تولید التهاب معدوی می‌کند که با گذشت زمان به سرطان معده تبدیل می‌شود. اطلاعات علمی بیشتری لازم است که رابطه بروسلا و سرطان در انسان را به طور صحیحی نشان داد.
رضا رزاقی، سعید بنایی، مه زاد ارمی، علی محمدی، حسن کوشا،
دوره 14، شماره 7 - ( 12-1390 )
چکیده
مقدمه: بروسلوز بیماری عفونی آندمیک در ایران می‌باشد. درگیری نورولوژیک سیستم اعصاب مرکزی در بیماران مبتلا به بروسلوز 3 تا 5 درصد است.
مورد: آقای 25 ساله افغانی که از یک سال پیش دچار ضعف، بیحالی و آرترالژی بود، سردرد شدید، سرگیجه، اختلال در تعادل، استفراغ، سرفه و خلط به آن اضافه شده بود. سی تی اسکن مغزی انجام شده حاکی از هیدروسفالی ارتباطی چهار بطنی بود، با توجه به ایدیوپاتیک بودن هیدروسفالی و شیوع بالای توبرکولوزیس در مهاجرین افغانی که می‌تواند منجربه هیدروسفالی گردد جهت بیمارشنت ونتریکولو پریتونئال تعبیه شد. فشار مایع مغزی نخاعی افزایش داشت و ظاهر آن کدر بود، میزان قند مایع مغزی نخاعی کاهش (35 میلیگرم بر دسی لیتر) ولی پروتئین آن (724میلیگرم بر دسی لیتر) افزایش نشان میداد. تعداد گلبولهای سفید 10 عدد در هر میلیمتر مکعب با تفکیک و تمایز 80 درصد نوتروفیل و 20 درصد لنفوسیت بود. کشت مثبت مایع مغزی نخاعی از نظر بروسلا بیانگر مننژیت تحت حاد بروسلایی بود که به دلیل تاخیر در تشخیص و درمان منجربه هیدروسفالی شده بود. بیمار تحت درمان بروسلوز قرار گرفت و پس از 10 روز با درمان دارویی خوراکی از بیمارستان ترخیص گردید.
نتیجه گیری: با توجه به شناسایی این مورد و سایر مطالعات، توصیه می‌شود در مناطق آندمیک بروسلا، بیماران با تظاهرات نورولوژیک از جمله هیدروسفالی از نظر بروسلوز نیز مورد بررسی قرار گیرند.
شمسی فراهانی، صدیقه شامحمدی، ایمان نویدی، معصومه صوفیان،
دوره 14، شماره 7 - ( 12-1390 )
چکیده
زمینه و هدف: بیماری بروسلوز یکی از بیماری‌های مشترک انسان و دام است که همواره در کشور ما به عنوان یک معضل بهداشتی محسوب می‌شود. از آنجائی که این بیماری در استان مرکزی و شهرستان اراک نیز یک بیماری آندمیک به شمار می‌رود، هدف این مطالعه بررسی وضعیت اپیدمیولوژیک بیماری طی سالهای 89-1380 می‌باشد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه اپیدمیولوژیک، اطلاعات مورد نیاز بیماران بروسلایی در طی 10 سال اخیر (89-1380) از فرمهای موجود در مرکز بهداشت شهرستان اراک استخراج شد و دادههای جمع‌آوری شده با نرم افزار SPSS نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: طی سالهای مذکور 3880 مورد جدید بیماری گزارش شده است. متوسط میزان بروز بیماری بروسلوز طی سالهای 1389-1380 در این شهرستان حدود 60 مورد در 100000 نفر برآورد شد که بیشترین بروز مربوط به سال 83 (5/111 مورد در 100000 نفر) و کمترین بروز بیماری در سال 85 (5/40 مورد در 100000 نفر) مشاهده شده است. 72 درصد بیماران ساکن روستا و 60 درصد بیماران مرد بودند. بیشترین گروه سنی مبتلایان 19-10سال (دهه دوم عمر) بود. از نظر آزمایش رایت بیشتر بیماران تیتر 320/1 داشتند و از نظر 2ME تیتر 80/1 بیشترین فراوانی را در بین بیماران داشت.
نتیجه گیری: شهرستان اراک جزء مناطق با آلودگی بالا در کشور محسوب میگردد و بیماران عمدتاً روستایی، مرد و از نظر سنی در دهه دوم عمر می‌باشند.
