دوره 25، شماره 4 - ( مهر و آبان 1401 )
جلد 25 شماره 4 صفحات 44-38 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Bathaeian N, Heidarian pour A, Bathaeian M, Vesali akbar pour L. The Effect of Eight Weeks of Water Exercise on QEEG and Physical Activity in Boys with Autism. J Arak Uni Med Sci 2022; 25 (4) :38-44
URL: http://jams.arakmu.ac.ir/article-1-7221-fa.html
URL: http://jams.arakmu.ac.ir/article-1-7221-fa.html
بطحائیان نسرین، حیدریان پور علی، بطحائیان محمد، وصالی اکبر پور لیلا. تأثیر 8 هفته ورزش در آب بر روی تصویر مغزی، و آمادگی جسمانی پسران مبتلا به اوتیسم. مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك. 1401; 25 (4) :38-44
1- گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
2- گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران ،heidarian317@gmail.com
2- گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران ،
چکیده: (2075 مشاهده)
مقدمه: اثرات مفید فعالیت بدنی در درمان اختلالات مغزی-حرکتی مبتلایان به اوتیسم مورد توجه بیشتری قرار گرفته است، هرچند که اثرات ورزش بر روی ارزیابی فاکتورهای حرکتی (آمادگی جسمانی)، و امواج مغزی کمتر مورد بررسی بوده است.
روش کار: در این مطالعه 11 کودک مبتلا به اوتیسم بین سنین 12-7 سال شرکت داشتند، که پس از معاینات پزشکی و ارزیابی روانی تحت 8 هفته برنامه‌ی ورزشی در آب (2 جلسه در هفته) قرار گرفتند. پیش و پس از مداخله‌ی ورزش، نوارمغزی (قدرت و ارتباطات درون مغزی، و موج آلفای مغزی)، ارزیابی حرکتی (برحسب آزمون یوروفیت) سنجیده شده، و به روش تی همبسته مورد مقایسه قرار گرفتند (05/0 = P). پژوهش حاضر با کد اخلاق IR.UMSHA.REC.1394.107 در کمیته اخلاق پژوهشی دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه بوعلی سینای همدان به ثبت رسیده است.
یافته‌ها: در این مطالعه قدرت مطلق موج آلفای مغزی و نیز کوهرنس آن در نواحی فرونتال و اکسی پاتال سنجیده شد، که تنها افزایش در قدرت موج آلفای مغزی از لحاظ آماری معنادار بود (05/0 = P). آمادگی جسمانی در فاکتورهای (قدرت و استقامت عضلانی، انعطاف، تعادل و هماهنگی) بهبود معناداری مشاهده شد (05/0>P).
نتیجه گیری: این نتایج نشان داد که اجرای تمرین ورزشی در آب احتمالاً باعث بهبود وضعیت بدنی، و اختلال‌های ذهنی در کودکان مبتلا به اوتیسم می‌گردد.
روش کار: در این مطالعه 11 کودک مبتلا به اوتیسم بین سنین 12-7 سال شرکت داشتند، که پس از معاینات پزشکی و ارزیابی روانی تحت 8 هفته برنامه‌ی ورزشی در آب (2 جلسه در هفته) قرار گرفتند. پیش و پس از مداخله‌ی ورزش، نوارمغزی (قدرت و ارتباطات درون مغزی، و موج آلفای مغزی)، ارزیابی حرکتی (برحسب آزمون یوروفیت) سنجیده شده، و به روش تی همبسته مورد مقایسه قرار گرفتند (05/0 = P). پژوهش حاضر با کد اخلاق IR.UMSHA.REC.1394.107 در کمیته اخلاق پژوهشی دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه بوعلی سینای همدان به ثبت رسیده است.
یافته‌ها: در این مطالعه قدرت مطلق موج آلفای مغزی و نیز کوهرنس آن در نواحی فرونتال و اکسی پاتال سنجیده شد، که تنها افزایش در قدرت موج آلفای مغزی از لحاظ آماری معنادار بود (05/0 = P). آمادگی جسمانی در فاکتورهای (قدرت و استقامت عضلانی، انعطاف، تعادل و هماهنگی) بهبود معناداری مشاهده شد (05/0>P).
نتیجه گیری: این نتایج نشان داد که اجرای تمرین ورزشی در آب احتمالاً باعث بهبود وضعیت بدنی، و اختلال‌های ذهنی در کودکان مبتلا به اوتیسم می‌گردد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
