دوره 6، شماره 3 - ( پائیز 1382 )                   جلد 6 شماره 3 صفحات 35-28 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Shariatzadeh M A, Mosayebi G, Mahdavi Shahri N, Ghaznavirad E, Fani A, Dezfulian A et al . Comparison of Dermatoglyphics and Human Leukocyte Antigens in Patients With Insulin-Dependent Diabetes Mellitus in Markazy Province. J Arak Uni Med Sci 2003; 6 (3) :28-35
URL: http://jams.arakmu.ac.ir/article-1-6751-fa.html
شریعت زاده محمدعلی، مسیبی قاسم، مهدوی شهری ناصر، غزنوی راد احسان اله، فانی علی، دزفولیان عبدالرحمان و همکاران.. مقایسه ویژگی های درماتوگلیفیک و آنتی ژن های سیستم سازگار نسجی در بیماران مبتلا به دیابت وابسته به انسولین در استان مرکزی. مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك. 1382; 6 (3) :28-35

URL: http://jams.arakmu.ac.ir/article-1-6751-fa.html


1- دانشیار گروه زیست شناسی، دانشگاه اراک، اراک، ایران.
2- عضو هیأت علمی گروه ایمونولوژی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران.
3- دانشیار گروه زیست شناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
4- عضو هیأت علمی گروه میکروب شناسی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران.
5- استادیار گروه داخلی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران.
6- استادیار گروه بافت شناسی، دانشگاه علوم پزشکی اهواز، اهواز، ایران.
7- پزشک عمومی.
چکیده:   (1781 مشاهده)
مقدمه: دیابت وابسته به انسولین (IDDM) یا دیابت نوع یک، یک بیماری خود ایمنی مختص به عضو است که در آن سلول های سازنده انسولین تخریب می شوند. علت این بیماری مشخص نیست. عوامل محیطی و ژنتیکی در مستعد کردن فرد به دیابت نقش دارند. بین بروز برخی از آنتی ژن های سیستم سازگار نسجی (HLA) و دیابت ارتباط وجود دارد. گزارشاتی نیز مطرح است که بین بروز IDDM و ویژگی های خطوط پوستی دست (درماتوگلیفیک) به نوعی ارتباط وجود دارد. به هر حال این فرضیه مطرح است که بین آنتی ژن های سیستم سازگار نسجی و خصوصیات درماتوگلیفیک در این بیماران ارتباط وجود داشته باشد و با استفاده از این دو خصوصیت بتوان خطر ابتلا به دیابت را مشخص نمود.
روش کار: در این مطالعه فراوانی برخی از آنتی ژن های
 HLA (با روش میکرولنفوسیتوتوکسی) و ویژگی های خطوط دستی 30 بیمار مبتلا به IDDM و 30 فرد شاهد که از نظر جنس و خصوصیت جغرافیایی (نژاد) با گروه بیمار مشابه بودند مورد مطالعه قرار گرفتند.
نتایج: یافته های این پژوهش نشان داد که درصد فروانی آلل های
 A2، DR3 و HLA-DQ2 در گروه بیماران در مقایسه با افراد کنترل بیش تر است. همچنین بررسی های خطوط پوستی در دو گروه نشان داد خط شماری ab در زنان و مردان دیابتی نسبت به گروه کنترل کاهش نشان می دهد. براساس منحنی مشخصه عملی گیرنده نقطه مثبت شدن خطوط ab برای دست راست، 34/7 و برای دست چپ، 32/25 به دست آمد.
نتیجه گیری: هرچند در این مطالعه ارتباط معنی داری بین دو روش مشاهده نشد اما با توجه به این که ژن های کد کننده آنتی ژن های
 HLA و ژن های تعیین کننده ویژگی های خطوط دستی مجزا می باشند، تعیین آنتی ژن های HLA و درماتوگلیفیک ابزار مناسبی جهت تعیین خطر نسبی ابتلا به دیابت خواهد بود. درهر صورت این اولین مطالعه ای است که در خصوص ارتباط این دو دسته ژن در تعیین استعداد ابتلا به بیماری انجام می شود. پیشنهاد می شود مطالعات بیش تری درخصوص روشن شدن ارتباط این دو ویژگی (HLA و درماتوگلیفیک) در مستعد کردن فرد به بیماری های خود ایمن صورت گیرد. 
 
متن کامل [PDF 534 kb]   (382 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل | موضوع مقاله: روانپزشکی
دریافت: 1399/11/6 | پذیرش: 1382/7/10

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی اراک می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Arak University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb