دوره 4، شماره 2 - ( تابستان 1380 )
جلد 4 شماره 2 صفحات 12-7 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Fatahi Bayat G A, Marefati S. A Comparative Study Between Desmopressim and Imipramine in the Management of Nocturnal Enuresis. J Arak Uni Med Sci 2001; 4 (2) :7-12
URL: http://jams.arakmu.ac.ir/article-1-6654-fa.html
URL: http://jams.arakmu.ac.ir/article-1-6654-fa.html
فتاحی بیات غلامعلی، معرفتی سوسن. مقایسه ایمی پرامین و دسموپرسین در درمان شب ادراری کودکان. مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك. 1380; 4 (2) :7-12
1- عضو هیئت علمی دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران.
چکیده: (1362 مشاهده)
شب ادراری یکی از مشکلات روانی اجتماعی مهم برای کودکان و والدین محسوب می شود. شب ادراری در 20% کودکان در سن 5 سال دیده می شود. از آن جا که علت واحدی برای ایجاد اختلال شناخته نشده است، لذا روش های درمانی متعددی برای اصلاح آن به کار رفته است. هیچ کدام از روش ها به طور قطع سبب بهبود بیماری نمی گردد. درمان ها به دو گروه درمان غیر داروئی و داروئی تقسیم می شوند. درمان داروئی شامل ایمی پرامین و دسموپرسین بوده که هر کدام موفقیت نسبی دارند. هدف از این مطالعه مقایسه دسموپرسین با ایمی پرامین در درمان شب ادراری کودکان بوده است. روش مطالعه تجربی و در سطح کارآزمائی بالینی است. در این مطالعه 98 کودک مبتلا به شب ادراری در گروه سنی 15-5 ساله در دو گروه درمانی با ایمی پرامین 49 مورد و دسموپرین نیز 49 مورد به مدت 5 ماه تحت درمان قرار گرفتند. 36 نفر از کودکان تحت درمان با ایمی پرامین بعد از یک ماه کاملا خشک بودند. (73%) از این تعداد در ماه دوم پیگیری 20 نفر مجدد دچار عود شدند. 31 نفر از کودکان تحت درمان با دسموپرین بعد از یک ماه کاملا خشک بودند (63%) و بعد از سه ماه از قطع درمان 17 نفر مجدد دچار شب ادراری شدند. نتایج به دست امده تفاوت معنی داری را بین دسموپرین و ایمی پرامین در درمان بی اختیاری کودکان نشان نمی دهد. با توجه به شیوع عوارض بالاتر در کودکان تحت درمان با ایمی پرامین به نظر می رسد که مصرف دسموپرین ارجح است.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
