Ghodraty M,  Rokhtabnak F,  Kholdebarin A,  Pournajafian A. A Comparative Study on the Effectiveness and Onset of Action of Ondansetron and Meperidine in Post-Anesthesia Shivering Treatment.  J Arak Uni Med Sci 2020; 23 (2) :150-161
URL: 
http://jams.arakmu.ac.ir/article-1-6104-fa.html     
                     
                    
                    قدرتی محمدرضا،  رختابناک فرانک،  خلدبرین علیرضا،  پورنجفیان علیرضا. مقایسه اثربخشی و سرعت اندانسترون با مپریدین در درمان لرز بعد از بیهوشی عمومی.  مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك. 1399; 23 (2) :150-161
URL: http://jams.arakmu.ac.ir/article-1-6104-fa.html
     
                     
					 
					
                 
                
                    
                    
                    
                    1- گروه بیهوشی، بیمارستان فیروزگر، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران. 
 2- استادیار بیهوشی، گروه بیهوشی، بیمارستان فیروزگر، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران. 
 3- گروه بیهوشی، بیمارستان فیروزگر، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران. ، alipn78@yahoo.com
                    
                    
                    چکیده:       (4266 مشاهده)
                    
                    
                    زمینه و هدف: لرز از عوارض شایع پس از بیهوشی و جراحی است و به دلیل عوارض متعدد متعاقبش، پیشگیری و درمان آن اهمیت ویژهای برای متخصصان بیهوشی دارد. در این مطالعه، اثربخشی و سرِعت اثر داروی مپریدین که بالقوه عامل بروز عوارض همودینامیک و تنفسی است، با داروی اندانسترون مقایسه شده است.
مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، بیماران دچار لرز پس از بیهوشی در ریکاوری پس از تعیین اسکور لرز به صورت تصادفی در دو گروه قرار گرفتند و با داروی مپریدین یا اندانسترون درمان شدند. اسکور لرز آنها هر دقیقه تا 10 دقیقه ثبت شد و در انتهای 10 دقیقه در صورت عدم بهبود بیماران از داروی مپریدین در هر دو گروه برای کنترل لرز استفاده شد.
ملاحظات اخلاقی: این پژوهش در کمیته اخلاق دانشگاه علوم پزشکی ایران تأیید و در سامانه کارآزمایی بالینی ایران با شماره IRCT201109224969N3  ثبت شده است.
یافته ها: 27 بیمار در گروه مپریدین و 29 بیمار در گروه اندانسترون تحت آنالیز آماری قرار گرفتند. تعداد بیماران کاملاً درمانشده در دقیقه دهم در گروه مپریدین بیشتر بود (P=0.05) و همچنین کاهش میانیگن اسکور لرز در گروه مپریدین سریعتر اتفاق افتاد. (P=0.047)
نتیجه گیری: گرچه اندانسترون در درمان لرز مؤثر نشان داده شده، ولی اثربخشی و سرعت اثر مپریدین در کنترل این عارضه به طور واضح بهتر بوده است.
                     
                    
                    
                    
                    
                    نوع مطالعه:  
پژوهشي اصیل |
                    موضوع مقاله: 
                    
بیهوشی  دریافت: 1398/4/17 | پذیرش: 1398/11/5