دوره 13، شماره 2 - ( 4-1389 )
جلد 13 شماره 2 صفحات 16-9 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Arast Y, Solgui R, Galedari H, Kalantari H, Rezaei M. The effect of α- tocopherol and lovastatin on apoptosis induction in human colorectal carcinoma cell line. J Arak Uni Med Sci 2010; 13 (2) :9-16
URL: http://jams.arakmu.ac.ir/article-1-509-fa.html
URL: http://jams.arakmu.ac.ir/article-1-509-fa.html
ارست یلدا، سلگی رضا، گله داری حمید، کلانتری هیبت اله، رضایی محسن. اثرآلفاتوکوفرول و لواستاتین در القاء مرگ سلولی در رده سلول سرطان کولون انسانی. مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك. 1389; 13 (2) :9-16
1- ، rezaei.mohsen@gmail.com
چکیده: (13718 مشاهده)
زمینه و هدف: سرطان کولورکتال یکی از مهمترین و شایعترین سرطانهای منجر به مرگ در جهان میباشد. مسلماً تعیین عوامل جدیدی که بتوانند به تنهایی و یا به طور ترکیبی با یکدیگر باعث القای آپوپتوز در سلولهای تومور شوند در درمان سرطان کولون حایز اهمیت است. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی اثربخشی کاربرد جداگانه و ترکیبی لوواستاتین و آلفا توکوفرول در القای آپوپتوز در سلولهای سرطانی کولورکتال انسانی میباشد. مواد و روش ها: در این مطالعه آزمایشگاهی سلولهای 29 HTتحت تیمار با غلظتهای مختلف آلفا توکوفرول (5، 10 و 20 میکرو مولار) و لوواستاتین (10، 20، 25 و 30 میکرو مولار) قرار گرفتند. پس از شمارش سلولی با استفاده از روش تریپان بلو و تکنیکDNA فراگمانتاسیون جهت ارزیابی مرگ سلولی مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: نتایج حاصل از بررسی با تکنیکDNA فراگمانتاسیون نشان داد که دو دارو به تنهایی در تمام غلظتها میتوانند مرگ سلولی ایجاد کنند. در ترکیب غلظت 10 میکرومولار لواستاتین همراه با غلظتهای 5 و 10 میکرو مولار آلفا توکوفرول القای مرگ سلولی مشاهده نشد. نتیجه گیری: با توجه به اثرات گستردۀ استاتینها، غلظت لواستاتین در مکانیسم مرگ زایی آن مؤثر بوده و ترکیب آن با توکوفرول در غلظتهای بالا با ایجاد مرگ سلولی میتواند فراهم کننده استراتژیهای نوین و مؤثر در مهار سرطان کولورکتال انسانی باشد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
